เสียงทรอมโบน, ทรัมเป็ท และ แซกโซโฟน ที่มักใช้ในดนตรีแจ๊ส แต่ถูกนำมาประสานในเพลงร็อกได้อย่างสมบูรณ์แบบ คือ เสน่ห์ในงานดนตรีที่ไม่เหมือนใครของ Chicago วงร็อกอเมริกัน ยุค 70 ที่โด่งดังจากการนำความเร่าร้อนของดนตรีร็อกและความสนุกสนานจากดนตรีแจ๊ซมาผสานกันอย่างลงตัว ซึ่งการกลับมาเปิดการแสดงในประเทศไทยเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี และอาจเป็นครั้งสุดท้ายหลังวงประกาศเลิกทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลก
บทเพลงไพเราะยุค 70 จนถึงยุค 80 ของ Chicago ที่คุ้นหูแฟนเพลงชาวไทย คือผลงานเพลงบัลลาร์ดที่วงร่วมกันสร้างสรรคค์กับ เดวิด ฟอสเตอร์ โปรดิวเซอร์มือทอง หากเสน่ห์ที่แท้จริงของ Chicago คือการประสานความหลากหลายของเครื่องดนตรีและเสียงร้องจากสมาชิกทั้ง 7 เกิดเป็นสำเนียงเฉพาะตัว รวมถึงการใช้เครื่องเป่าทองเหลืองเป็นเครื่องดนตรีหลัก เช่นเดียวกับศิลปินร่วมยุคเดียวกันทั้ง Tower of Power และ Blood, Sweat & Tears สร้างกระแสดนตรีแนว Brass Rock ให้มีศิลปินรุ่นหลังได้ใช้เป็นแนวทางมากมาย
Ballet for a Girl in Buchannon ชุดบทเพลงความยาวเกือบ 13 นาทีที่ใช้เปิดการแสดงที่ประกอบไปด้วยโครงสร้างดนตรีที่หลากหลาย ทั้งความเป็นร็อก, แจ๊ซ, บัลลาด และคลาสสิก คือสิ่งที่แสดงถึงความสามารถในการประพันธ์เพลงที่หาตัวจับยากของวงในยุคเฟื่องฟู ที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับนักดนตรีมาแล้วทั่วโลก