บ้านหลังเล็ก 2 ชั้นอาจมีพื้นที่ไม่มากนัก แต่การจัดวางหนังสืออย่างเป็นระเบียบ ด้านล่างจัดจำหน่ายหนังสือ ส่วนด้านบนเหมือนเป็นห้องสมุดที่มีหนังสือส่วนตัว มาแบ่งปันให้หยิบยืม ก็พอแล้วที่ร้านดอกเกด ของดวงเดือน บุนยาวง นักเขียนซีไรต์ลาว ปี 2549 จะเป็นพื้นที่สำคัญของคอวรรณกรรมในเวียงจันทน์ การลงทุนที่สูงตั้งแต่กระบวนการผลิต ตีพิมพ์ ราคาส่ง ไปจนถึงตอนจำหน่าย ล้วนอุปสรรคใหญ่ที่กีดกันการเข้าถึงวรรณกรรมดีๆ ของผู้อ่านชาวลาว ในขณะที่ร้านหนังสือต้องหันมายึดมั่นอุดมการณ์มากกว่าเรื่องการตลาด เพราะนี่ไม่ใช่ธุรกิจสร้างกำไร
โดราเอมอนหน้าปกสีสดคุ้นตา หนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นที่สร้างความสุข และเติมจินตนาการให้เยาวชนทั่วโลก แต่ในฉบับภาษาลาว ผู้อ่านต้องควักกระเป๋าจ่ายถึง 15 พันกีบ หรือราว 80 บาท ในขณะที่วรรณกรรมพื้นบ้านที่เป็นดั่งตำราการใช้ชีวิตที่หาญกล้า แต่ฉลาดเฉลียวอย่าง สินไซ ที่มีราคา 35,000 กีบ หรือราวๆ 150 บาท เมื่อราคาเป็นอุปสรรคต่อนักอ่าน ร้านดอกเกดจึงหาทางออก ของบสนับสนุนจากหลายหน่วยงานถึงได้ไม่มาก เมื่อผสมทุนส่วนตัวก็พอผลักดันให้สามารถตีพิมพ์หนังสือคุณภาพจากหลายประเทศให้เป็นภาษาลาวได้ โดยเฉพาะวรรณกรรมเยาวชนที่ครอบครัวนักเขียนเชื่อว่าเด็กๆ ควรได้อ่าน
"ร้านดอกเกด"อยู่ไม่ไกลจากอนุสาวรีย์เจ้าฟ้างุ้มนัก เป็นร้านหนังสือเก่าแก่ ที่เป็นสำนักพิมพ์ไปในตัว ครั้งนี้เปิดต้อนรับนักเขียนไทย และสมาชิกมูลนิธิมิตรภาพวัฒนธรรมสากล ที่ข้ามฝั่งไปเยือนเพื่อนบ้าน ทำความรู้จักแลกเปลี่ยนตามภาษาคนในแวดวงน้ำหมึก แม้นักเขียนไทย-ลาวจะพบปะกันอยู่เสมอ แต่การได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการในโอกาสที่จะเข้าร่วมประชาคมอาเซียน โดยมีวรรณกรรมเป็นแกนกลาง ก็น่าจะช่วยให้สนุกกับการเรียนรู้ซึ่งกันและกันได้ไม่น้อย