ย้อน 3 ปี เขื่อนลาวแตก 3 แห่ง

นโยบายผลักดันให้ประเทศเป็นหม้อไฟหรือแบตเตอรี่แห่งเอเชีย ทำให้ลาวผลักดันโครงการก่อสร้างเขื่อนเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าเป็นจำนวนมาก ข้อมูลปี 2560 ลาวมีเขื่อนผลิตไฟฟ้าแล้ว 42 แห่ง และจะเพิ่มเป็น 90 แห่งในอีก 2 ปีข้างหน้า

ที่ผ่านมาพบว่าลาวเผชิญเหตุเขื่อนแตกมาแล้ว 2 ครั้ง เท่ากับถ้ารวมเหตุการณ์ที่เขื่อนเซเปียน-เซน้ำน้อยแตกเมื่อวานนี้(24 ก.ค.) ในรอบ 3 ปี ชาวลาวต้องเผชิญกับเหตุเขื่อนแตกมาแล้วถึง 3 ครั้ง สร้างความกังขาถึงความเชื่อมั่นของประชาชนที่มีต่อเขื่อนมากมายในประเทศ

เว็บไซต์สำนักข่าวชายขอบ รายงานอ้างตามเว็บไซต์ข่าวอิดสะราของลาว ว่า 3 ปีที่ผ่านมา ชาวลาวเผชิญกับเหตุการณ์เขื่อนแตกแล้วถึง 3 ครั้ง

ย้อนไปวันที่ 11 ก.ย.2560 เขื่อนน้ำอ้าว เมืองผาไซ แขวงเซียงขวาง กำลังผลิตไฟฟ้า 15 เมกะวัตต์ แตกขณะก่อสร้างได้ร้อยละ 80 ทำให้น้ำท่วมเมืองท่าโทม แขวงไซยสมบูน สร้างความเสียหายเป็นวงกว้าง โดยเขื่อนแงนี้เป็นเขื่อนที่ดำเนินการโดยบริษัทบ่อทองอินเตอร์กรุ๊ป จำกัด

และก่อนหน้านั้นในวันที่ 16 ธ.ค.2559 อุโมงไฟฟ้าเขื่อนเซกะมาน 3 กำลังการผลิตไฟฟ้า 250 เมกะวัตต์ แตกทำให้น้ำไหลอย่างรุนแรงที่บ้านดายรัง เมืองดากจัง แขวงเซกอง เขื่อนแห่งนี้แตกหลังจากที่สร้างเสร็จมาตั้งแต่ปี 2557 โดยพบว่าบริษัทที่ก่อสร้าง คือ บริษัทซองดาของเวียดนาม

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างคำถามถึงมาตรฐานการก่อสร้างและการตรวจสอบคุณภาพ เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนและสิ่งแวดล้อม ขณะที่กฎหมายลาว ระบุให้ผู้ดำเนินธุรกิจไฟฟ้าต้องรับประกันความปลอดภัยของการดำเนินงานรวมถึงเขื่อนอ่างเก็บน้ำ อ่างน้ำล้นด้วย

รัฐบาลลาวผลักดันนโยบายให้ประเทศเป็นแบตเตอรี่แห่งเอเชีย เนื่องจากเชื่อมั่นว่าการรวมตัวเป็นอาเซียน จะทำให้ความต้องการใช้พลังงานเพิ่มมากขึ้น จึงเดินหน้าเปิดรับการลงทุนด้านพลังงานไฟฟ้าจากนานาประเทศ และขายไฟฟ้าให้ประเทศเพื่อนบ้าน โดยเฉพาะไทยรวมทั้งเวียดนามและยังมีแผนขายไฟฟ้าให้สิงคโปร์ ผ่านโครงข่ายสายส่งไฟฟ้าของไทยและมาเลเซียด้วย

ข้อมูลปี 2560 ระบุว่า ลาวมีเขื่อนผลิตไฟฟ้ารวมทั้งสิ้น 42 แห่ง โดยเป็นโครงการผลิตไฟฟ้าทั้งจากพลังงานน้ำและพลังความร้อน กำลังผลิตรวม 6300 เมกะวัตต์ และในปี 2563 จะมีโครงการเขื่อนผลิตกระแสไฟฟ้ารวม 90 แห่ง ในจำนวนนี้เป็นเขื่อนที่สร้างกั้นลำน้ำโขง 10 แห่ง และยังมีอีก 3 โครงการที่อยู่ในขั้นตอนเสนอรายละเอียด ท่ามกลางเสียงคัดค้านจากนักอนุรักษ์ที่กังวลว่าจะกระทบต่อความสมบูรณ์ของพันธุ์ปลาในลำน้ำโขง