วันที่ 3 มิ.ย.2564 เพจเฟซบุ๊ก "ข่าวสารงานพระพุทธศาสนา" เผยแพร่เอกสารมติมหาเถรสมาคม สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม เรื่อง การใช้ชื่อ "โรคโควิด" เป็นภาษาบาลี โดยมีรายละเอียดว่า
ในการประชุมมหาเถรสมาคม ครั้งที่ 12/2564 เมื่อวันที่ 31 พ.ค.2564 เลขาธิการมหาเถรสมาคม เสนอว่า ตามที่มหาเถรสมาคมได้มีมติครั้งที่พิเศษ 4/2564 เมื่อวันที่ 5 พ.ค.2564 เห็นชอบให้เจริญพระพุทธมนต์ บทรัตนสูตร เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจแก่ประชาชน และความเป็นสิริมงคลต่อประเทศ เมื่อวันที่ 11 พ.ค.2564 นั้น
ในการเจริญพระพุทธมนต์ ได้มีการนำบทคาถาไล่โควิด มาเป็นบทเจริญพระพุทธมนต์ดังกล่าว เพื่อให้การใช้ศัพท์ "โรคโควิด" ในบทเจริญพระพุทธมนต์ให้ถูกต้องตามหลักภาษาบาลี และเป็นประวัติศาสตร์ของประเทศไทย สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติเห็นควรนำเสนอมหาเถรสมาคมเพื่อโปรดพิจารณา
ในการพิจารณาการใช้ศัพท์คำว่า "โควิด" เป็นภาษาบาลี สำนักงานพระพุทธศาสาแห่งชาติได้อาราธนาพระภิกษ และเชิญบุคคลเข้าร่วมถวายความเห็นประกอบการพิจารณา ดังนี้
1. พระธรรมราชานุวัตร วัดโมลีโลกยาราม เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร
2. พระเทพศากยวงศ์บัณฑิต วัดบวรนิเวศวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
3. นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย ผู้แทนสำนักพระราชวัง
ที่ประชุมได้อภิปรายกันอย่างกว้างขวาง สรุปความว่า คำว่า "โรคโควิด" หรือ "โควิด" เป็นศัพท์เฉพาะ (อสาธารณนาม) ซึ่งเป็นอักษรย่อที่มาจากภาษาอังกฤษว่า "COVID" หรือ Coronavirus Disease เมื่อนำมาเขียนเป็นภาษาบาลี ต้องปริวรรตอักษรเป็นอักษรโรมันที่ใช้เขียนภาษาบาลี และเป็นภาษาบาลีสากล โดยเปรียบเทียบกับภาษาอังกฤษ เปรียบเทียบกับตัวสะกดในแม่กดในภาษาไทย และเปรียบเทียบกับประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่องชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่ออันตราย (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2563 ซึ่งได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ว่า " โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโรคโควิด 19 (Coronavirus Disease 2019 (COVID-19))
ที่ประชุมพิจารณาแล้วมีมติเห็นชอบให้ใช้ศัพท์ว่า "โควิโท" เป็นชื่อ โรคโควิด เป็นภาษาบาลี และเป็นอสาธารณนาม