ศาลปกครองกลาง ออกคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา ลงวันที่ 3 ธ.ค. 2564 เรื่องคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายและละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติ
สำหรับคดีดังกล่าว ผู้ฟ้องคดีได้ทำการฟ้องกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ต่อศาลปกครอง โดยเห็นว่าการออกประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง กำหนดผู้ป่วยฉุกเฉินโรคติดต่ออันตรายตามกฎหมายว่าด้วยโรคติดต่อ กรณีโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ลงวันที่ 3 มี.ค.2563 ในข้อ 3 กำหนดว่า ให้ผู้ป่วยโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ซึ่งเป็นโรคติดต่ออันตรายตามกฎหมายว่าด้วยโรคติดต่อ และบุคคลกลุ่มเป้าหมายที่ได้รับการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 โดยการฉีดวัคซีนตามแผนงานโครงการ หรือกิจกรรมการป้องกันและขจัดโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 จากรัฐโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย
ทั้งนี้ ไม่รวมถึงวัคซีนทางเลือกที่ให้บริการโดยสถานพยาบาลตามกฎหมายว่าด้วยสถานพยาบาล ซึ่งเรียกเก็บค่าใช้จ่ายจากผู้รับการฉีดวัคซีน เป็นผู้ป่วยฉุกเฉินซึ่งจำเป็นต้องได้รับการรักษาพยาบาลโดยฉุกเฉินจากสถานพยาบาลตามมาตรา 36 แห่ง พ.ร.บ.สถานพยาบาล พ.ศ.2541 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดย พ.ร.บ.สานพยาบาล ฉบับที่ 4 พ.ศ.2559
อย่างไรก็ตาม ผู้ฟ้องคดีเห็นว่า เป็นประกาศหรือกฎที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคล ด้วยเหตุฐานะทางเศรษฐกิจและสังคม ไม่เป็นไปตามหลักการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี ไม่เป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของประชาชน และไม่สะท้อนถึงทัศนคติที่เป็นผู้ให้บริการประชาชนให้เกิดความสะดวก รวดเร็ว และปฏิบัติหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพ
ทั้งนี้ ศาลปกครองกลางจึงมีคำสั่งทุเลา เรื่อง กำหนดผู้ป่วยฉุกเฉินโรคติดต่ออันตรายตามกฎหมายว่าด้วยโรคติดต่อ กรณีโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ข้อ 3 เฉพาะในส่วนที่ไม่คุ้มครองถึงบุคคลที่ได้รับการป้องกันโรคโควิด-19 จากการฉีดวัคซีนทางเลือกที่ให้บริการโดยสถานพยาบาลตามกฎหมายว่าด้วยสถานพยาบาลที่เรียกเก็บค่าใช้จ่ายจากผู้รับการฉีดวัดซีนเป็นผู้ป่วยฉุกเฉิน ไว้เป็นการชั่วคราวจนกว่าศาลจะมีคำพิพากษาหรือคำสั่งเป็นอย่างอื่น