“สาริณี เอื้อกิตติกุล” หรือ “ครูแตงโม” คุณครูผู้เปิดบ้านไม้หลังเล็กที่อบอุ่น ให้เป็น #โรงเรียนพอดีพอดี ด้วยความเชื่อว่า “เด็กพิเศษและเด็กปกติ สามารถเรียนรู้ด้วยกันในหลักสูตรหรือกิจกรรมที่ออกแบบการสอนไว้ เราให้คุณค่าความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน เพราะเด็กทุกคนมีความวิเศษในตัวเอง”
COME HOME บ้านที่กลับมา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราไม่ใช่ศิลปิน แต่เราคือผู้สร้างงานศิลปะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ชีวิตคนคือต้นไม้ เติบโตและเป็นประโยชน์ต่อคนอื่น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : งานไม้คือส่วนหนึ่งของชีวิต
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : วันหนึ่งจะพิสูจน์ให้เห็นว่า เป็น “ช่างที่เก่งที่สุด” ให้ได้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราอยากถ่ายทอดความเป็น “อีสาน” ผ่าน “สี”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : Production หรือ กลับบ้าน ไม่จำเป็นต้องเลือก เพราะมันไปด้วยกันได้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เพราะทุกอย่างคือศิลปะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : สมบัติจากธรรมะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เปิดบ้าน ขยายรั้วความสัมพันธ์
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ดนตรีกับชีวิต มีสิ่งที่เหมือนกัน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำกาแฟ...ให้เป็น “บ้าน”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เอา “ใจ” บันดาล “แรง” | ไม่ใช่เอา “แรง” บันดาล “ใจ”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : อาคารโบราณ คือ งานศิลปะที่สร้างแรงบันดาลใจ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เพชรบุรี คือ เมืองของอาหาร
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เด็กทุกคนมีความวิเศษในตัวเอง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “บ้าน” คือที่ทำงานแห่งหนึ่ง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำให้ “บ้าน” เป็นความสุขอย่างแท้จริง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : อยู่ที่ไหนแล้วมีความสุข ที่นั่นก็คือ “บ้าน”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เรารู้สึกอยากทำงาน ก็ต่อเมื่อเรารู้สึกว่าเรามีคุณค่า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เปลี่ยนความคิด เพื่อพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ค้นหาตัวเองให้เจอกับความสุข
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : รอพระอาทิตย์มา เพื่อเบ่งบานอีกครั้ง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ออกจากจุดสตาร์ท แล้วไปให้ถึงเส้นชัย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ปาเต๊ะ” วัฒนธรรมและแฟชันในผืนผ้า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “เกาะเต่า” บ้านที่ทำให้ชีวิตเรามีจุดหมาย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ศิลปะ” คือสิ่งที่ทำให้เรามีคุณค่า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “บ้าน” สำหรับชีวิต ECO Friendly
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “PYRA” ตั้งคำถามกับสังคมผ่านเพลง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “แพปลา” กับแนวคิดที่กลับมาพัฒนาให้ดีขึ้น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ใจบ้าน” ความสัมพันธ์ของคนและเมือง
COME HOME บ้านที่กลับมา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราไม่ใช่ศิลปิน แต่เราคือผู้สร้างงานศิลปะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ชีวิตคนคือต้นไม้ เติบโตและเป็นประโยชน์ต่อคนอื่น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : งานไม้คือส่วนหนึ่งของชีวิต
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : วันหนึ่งจะพิสูจน์ให้เห็นว่า เป็น “ช่างที่เก่งที่สุด” ให้ได้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราอยากถ่ายทอดความเป็น “อีสาน” ผ่าน “สี”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : Production หรือ กลับบ้าน ไม่จำเป็นต้องเลือก เพราะมันไปด้วยกันได้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เพราะทุกอย่างคือศิลปะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : สมบัติจากธรรมะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เปิดบ้าน ขยายรั้วความสัมพันธ์
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ดนตรีกับชีวิต มีสิ่งที่เหมือนกัน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำกาแฟ...ให้เป็น “บ้าน”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เอา “ใจ” บันดาล “แรง” | ไม่ใช่เอา “แรง” บันดาล “ใจ”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : อาคารโบราณ คือ งานศิลปะที่สร้างแรงบันดาลใจ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เพชรบุรี คือ เมืองของอาหาร
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เด็กทุกคนมีความวิเศษในตัวเอง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “บ้าน” คือที่ทำงานแห่งหนึ่ง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำให้ “บ้าน” เป็นความสุขอย่างแท้จริง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : อยู่ที่ไหนแล้วมีความสุข ที่นั่นก็คือ “บ้าน”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เรารู้สึกอยากทำงาน ก็ต่อเมื่อเรารู้สึกว่าเรามีคุณค่า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เปลี่ยนความคิด เพื่อพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ค้นหาตัวเองให้เจอกับความสุข
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : รอพระอาทิตย์มา เพื่อเบ่งบานอีกครั้ง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ออกจากจุดสตาร์ท แล้วไปให้ถึงเส้นชัย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ปาเต๊ะ” วัฒนธรรมและแฟชันในผืนผ้า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “เกาะเต่า” บ้านที่ทำให้ชีวิตเรามีจุดหมาย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ศิลปะ” คือสิ่งที่ทำให้เรามีคุณค่า
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “บ้าน” สำหรับชีวิต ECO Friendly
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “PYRA” ตั้งคำถามกับสังคมผ่านเพลง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “แพปลา” กับแนวคิดที่กลับมาพัฒนาให้ดีขึ้น
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : “ใจบ้าน” ความสัมพันธ์ของคนและเมือง