จากความเบื่อในชีวิตที่ต้องแข่งขัน และการรู้จักเป้าหมายที่ตัวเองต้องการในชีวิต "ถนอมวรรณ สิงห์จุ้ย" เจ้าของฟาร์มดอกไม้กินได้ จึงเดินทางทำตามเป้าที่ตั้งใจและกำลังเท่าที่มี ทำให้วันนี้เธอมีชีวิตดั่งใจหวัง ได้ใช้เวลาไปกับสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขได้อย่างเต็มที่ และทำงานแค่ 4 – 5 ชั่วโมงต่อวันเท่านั้น เธอให้นิยามว่า “ถ้าอยู่บ้านแล้วมีความสุข ก็ไม่จำเป็นต้องออกไปแสวงหาความสุขจากที่ใดแล้ว”
ชมย้อนหลังรายการ Come Home บ้านที่กลับมา ได้ทาง www.thaipbs.or.th/ComeHome
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ถ้าอยู่บ้านแล้วมีความสุข ก็ไม่ต้องไปแสวงหาความสุขจากที่ใดแล้ว
จากความเบื่อในชีวิตที่ต้องแข่งขัน และการรู้จักเป้าหมายที่ตัวเองต้องการในชีวิต "ถนอมวรรณ สิงห์จุ้ย" เจ้าของฟาร์มดอกไม้กินได้ จึงเดินทางทำตามเป้าที่ตั้งใจและกำลังเท่าที่มี ทำให้วันนี้เธอมีชีวิตดั่งใจหวัง ได้ใช้เวลาไปกับสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขได้อย่างเต็มที่ และทำงานแค่ 4 – 5 ชั่วโมงต่อวันเท่านั้น เธอให้นิยามว่า “ถ้าอยู่บ้านแล้วมีความสุข ก็ไม่จำเป็นต้องออกไปแสวงหาความสุขจากที่ใดแล้ว”
ชมย้อนหลังรายการ Come Home บ้านที่กลับมา ได้ทาง www.thaipbs.or.th/ComeHome
COME HOME บ้านที่กลับมา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : รถอีลุย รถไถแบบนั่งขับแบบช่างโก้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับบ้านขายอาหารทะเลแห้งที่ให้โลกรู้จัก
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสนุกกับงานฝีมือ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างงานเซรามิก
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำอาหารรสชาติตัวเอง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำสิ่งที่ชอบหลังเกษียณ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างงานให้ชุมชน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกผลไม้แบบเกษตรอินทรีย์
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างกิจกรรมให้เยาวชน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกกล้วยแบบช่างก่อสร้าง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมามองโอกาสจากขยะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำเกษตรแบบยั่งยืน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาคิดสร้างสรรค์งานหัตถกรรมไทย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาต่อยอดของดีนครศรีธรรมราช
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างรายได้ให้ชุมชนในสัตหีบ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเล่าเรื่องคนในบางกับมะพร้าว
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเพิ่มมูลค่าให้ฝ้าย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำร้านที่เมืองเก่าภูเก็ต
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาวิ่งให้ยิ่งเข้าใจบ้าน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเรียนรู้ตัวตนใหม่
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำเรื่องธรรมดาที่พิเศษ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกภูมิปัญญา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ชีวิตก็เหมือน “เมล็ดพันธุ์”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ตัวตนของเรา จะทำให้สิ่งต่าง ๆ งดงามขึ้นไป
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ถ้าอยู่บ้านแล้วมีความสุข ก็ไม่ต้องไปแสวงหาความสุขจากที่ใดแล้ว
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราควรให้คุณค่ากับไม้กวาดทุกด้าม
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : FOOD IS AN ART
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำให้เป็นบ้านอีกหลัง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ใส่ความรู้สึกปรุงเท่ากันทุกจาน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : จุดเล็ก ๆ ในความต่าง แต่กลับลงตัว
COME HOME บ้านที่กลับมา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : รถอีลุย รถไถแบบนั่งขับแบบช่างโก้
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับบ้านขายอาหารทะเลแห้งที่ให้โลกรู้จัก
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสนุกกับงานฝีมือ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างงานเซรามิก
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำอาหารรสชาติตัวเอง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำสิ่งที่ชอบหลังเกษียณ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างงานให้ชุมชน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกผลไม้แบบเกษตรอินทรีย์
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างกิจกรรมให้เยาวชน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกกล้วยแบบช่างก่อสร้าง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมามองโอกาสจากขยะ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำเกษตรแบบยั่งยืน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาคิดสร้างสรรค์งานหัตถกรรมไทย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาต่อยอดของดีนครศรีธรรมราช
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาสร้างรายได้ให้ชุมชนในสัตหีบ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเล่าเรื่องคนในบางกับมะพร้าว
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเพิ่มมูลค่าให้ฝ้าย
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำร้านที่เมืองเก่าภูเก็ต
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาวิ่งให้ยิ่งเข้าใจบ้าน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาเรียนรู้ตัวตนใหม่
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาทำเรื่องธรรมดาที่พิเศษ
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : กลับมาปลูกภูมิปัญญา
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ชีวิตก็เหมือน “เมล็ดพันธุ์”
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ตัวตนของเรา จะทำให้สิ่งต่าง ๆ งดงามขึ้นไป
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ถ้าอยู่บ้านแล้วมีความสุข ก็ไม่ต้องไปแสวงหาความสุขจากที่ใดแล้ว
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : เราควรให้คุณค่ากับไม้กวาดทุกด้าม
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : FOOD IS AN ART
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ทำให้เป็นบ้านอีกหลัง
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : ใส่ความรู้สึกปรุงเท่ากันทุกจาน
เรื่องเล่าคนกลับบ้าน : จุดเล็ก ๆ ในความต่าง แต่กลับลงตัว