มศว จัดแสดงนิทรรศการจิตวิญญานการต่อสู้ของญี่ปุ่น

พัฒนาการของอาวุธ และอุปกรณ์ในการรบทั้งดาบ ธนู และชุดเกราะ บอกเล่าได้ทั้งเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ และสะท้อนจิตวิญญาณของนักรบ จัดแสดงในนิทรรศการจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ประวัติศาสตร์ศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น

ใบดาบโค้ง และปลายแหลมคม แบ่งตามวิธีใช้คือทซึรุงิ เพื่อทิ่มหรือแทง และคาตานะ ใช้ตัด และฟันคู่ต่อสู้ คือลักษณะของดาบญี่ปุ่นที่ได้รับอิทธิพลจากดาบจีนกว่า 1,000 ปีที่ดาบญี่ปุ่นมีการพัฒนาเรื่อยมาตั้งแต่สมัยเฮอัน หรือราวศตวรรษที่ 11 จนเกิดเป็นดาบที่มีลักษณะการใช้งานหลากหลาย เช่น ทาจิ หรือดาบที่ห้อยจากเอวขณะขี่ม้า หรืออุจิกาตานะ เอาไว้เสียบเข็มขัด

ไม่เพียงดาบที่แสดงถึงความเป็นนักรบ หากแต่หมวกเกราะที่ตกแต่งอย่างอลังการ ไม่เพียงแสดงฐานะของผู้สวม แต่ยังช่วยข่มขวัญ และหลอกสายตาศัตรู เช่น หมวกที่ตกแต่งด้วยเส้นผมให้ดูเหมือนเป็นศีรษะคน นี่ค่อส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์การต่อสู้ของญี่ปุ่นบอกเล่าผ่านอาวุธ และเครื่องรบ ในนิทรรศการจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ ประวัติศาสตร์ศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น

คาวาริ คาบูโตะ แปลว่าหมวกเกราะแบบแปลก อย่างเช่นหมวกที่ประดับด้วยเขากวาง ซึ่งหมวกใบนี้ปรากฏอยู่ในรูปวาดบนฉากกั้นที่พูดถึงการปิดล้อมปราสาทโอซาก้าในฤดูร้อนครั้งสุดท้าย ซึ่งเป็นการรบครั้งสุดท้ายของสงครามเซ็งโกกุ ที่ฝ่ายโทคุงาวะได้รับชัยชนะ

หลังสงครามเซ็งโกกุสิ้นสุดในปี 1568 นักรบญี่ปุ่นไม่ต้องออกรบอีกต่อไป แต่ยังคงฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ หรือ บุจุทซึ และฝึกจิตให้พร้อมเผชิญหน้ากับความตายโดยไม่หวั่นกลัว การปรับเปลี่ยนประเทศให้ทันสมัยในช่วงปฏิรูปเมจิ ได้ลดทอนบทบาทนักรบจนดูเหมือนไม่มีค่า จึงได้มีการฟื้นฟูศิลปะการต่อสู้โดยบรรจุไว้ในหลักสูตรการศึกษาในวิชาป้องกันตัว เช่น ยูโด เคนโด้ คิวโด หรือการยิงธนู และบุโด เพื่อสืบทอดจิตวิญญาณการต่อสู้สู่คนญี่ปุ่นรุ่นหลัง

วัฒนธรรมการต่อสู้ของญี่ปุ่นสืบทอดยาวนานกว่า 1,000 ปี เริ่มต้นจากการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตศัตรู มาเป็นการฝึกฝนจิตใจ และเปลี่ยนชื่อจาก "จุทซึ" มาเป็น "โด" ซึ่งแปลว่าแนวทาง นิทรรศการแบ่งเป็น 2 ส่วน จัดแสดงอาวุธและอุปกรณ์ในการรบ ถ่ายทอดเรื่องราวประวัติศาสตร์ศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น และส่วนของการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ในปัจจุบัน จัดแสดงถึงวันที่ 27 กันยายน ที่ G23 Art Gallery มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ