"หมูกระดาษ" ศิลปะกระดาษที่ถูกสืบทอดจากรุ่นพ่อ

ตุ๊กตาของเล่นสำเร็จรูปมากมายอาจเป็นตัวเลือกของเด็ก ๆในสมัยนี้ แต่หากย้อนไปเมื่อ 50 กว่าปีก่อน หนึ่งในของเล่นคู่ใจของเด็กๆคงหนีไม่พ้นตุ๊กตาหมูตัดแปะจากกระดาษหนังสือพิมพ์ หรือหมูกระดาษ นอกจากเป็นของเล่นทำมือที่ต้องทำด้วยมือทุกขั้นตอนแล้ว ยังสะท้อนฐานะของเจ้าของอีกด้วย

ตุ๊กตาหมูทำจากกระดาษหนังสือพิมพ์ขนาดไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ ที่กว่าจะเสร็จสมบูรณ์ต้องรอให้แน่ใจว่ากาวที่ใช้ติดกระดาษแห้งสนิท เพราะหากยังไม่แห้งข้างในจะเป็นเชื้อรา ต้องเอาทิ้งแล้วทำใหม่ทั้งหมด จากที่เคยเป็นลูกมือช่วยพ่อ แม่และพี่สาว ทากาวและตัดหนังสือพิมพ์ จนได้เรียนรู้วิธีการหล่อเบ้าเพื่อทำตัวหมูจากพ่อ ทุกวันนี้ ป้าจา ธนธรณ์ ธงน้อย ชาวชุมชนวัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร ในวัย 65 ปี ยังคงสืบทอดงานฝีมือประจำครอบครัวได้อย่างคล่องแคล่วแม้ผ่านมาหลายปี

   

รูปร่างที่อ้วนกลมขึ้นกว่าเดิม ดวงตาหวานกลมโต และหางหมูที่ใช้วัสดุอื่นๆนอกเหนือจากกระดาษ เช่น ไหมพรม และลูกปัด คือสิ่งที่เธอพัฒนาจากหมูกระดาษของพ่อโดยเพิ่มเติมจินตนาการของตัวเองลงไป เรียกความสนใจจากลูกค้าโดยเฉพาะชาวต่างชาติได้ไม่น้อย ที่ทำให้ทุกวันนี้มีผู้มาอุดหนุนไม่เคยขาด ซึ่งกว่าจะทำออกมาได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ซึ่งที่จริงแล้วหมูกระดาษมีตั้งแต่ขนาดเล็กแบบนี้ ไล่จนไปถึงขนาดใหญ่ที่เด็ก ๆสามารถขึ้นไปขี่ได้จริง

ใบหน้าน่ารักทำให้หมูกระดาษได้รับความนิยมไม่น้อย หากหมูยังเป็นสัตว์มงคลของคนจีนที่เชื่อว่านำวาสนาความร่ำรวยมาให้ รวมทั้งสีแดงที่เป็นสีมงคลของชาวจีน  ไม่เพียงเจาะรูตรงกลางหลังเพื่อใช้เป็นกระปุกออมสิน หรือวางตั้งเพื่อประดับตกแต่งเท่านั้น แต่หากย้อนไป 50 กว่าปีก่อน หมูกระดาษยังเป็นของเล่นแสดงฐานะ

   

ธนธรณ์ ธงน้อย  ช่างทำหมูกระดาษ เล่าว่า  เห็นหมูกระดาษมาตั้งแต่จำความได้ ที่พ่อสอนเพาะไม่อยากให้ลูกสาวอดตาย อย่างน้อยให้เราพอมีอะไรติดตัวไว้บ้าง เมื่อก่อนเฉพาะคนมีเงินเท่านั้นที่ซื้อหมูกระดาษไปเล่นได้ ตอนนั้นจะซื้อของเล่นแต่ละทีต้องใช้เงินเยอะ เคยทำหมีแพนด้าตอนที่กำลังฮิต แต่ลูกค้าก็มาถามหาหมูตลอด เขาชอบกัน

หมูกระดาษ อีกตัวอย่างของเล่นคนรุ่นเก่าที่สามารถทำเองได้ง่ายๆ แม้ปัจจุบันอาจเปลี่ยนไปเป็นของประดับตกแต่งแทนการเป็นของเล่นอย่างเคย หากเมื่อได้เห็นอีกครั้งก็พอย้อนความทรงจำครั้งเคยมีตุ๊กตาหมูเป็นของชิ้นได้ไม่น้อย และนี่ก็เป็นอีกความสุขของช่างทำตุ๊กตาหมูผู้นี้

////