แม้ว่าความยากจนจะเป็นอุปสรรคสำคัญทางการศึกษาของเด็กยากไร้ หากเขาเหล่านีได้รับโอกาส อนาคตที่สดใสก็ไม่ไกลเกินความพยายามที่พวกเขาจะไขว่คว้า
เฉกเช่นกับ นางสาวพรทิพย์ ปานอินทร์ หรือ “น้องเล็ก” นักเรียนทุนการศึกษาของมูลนิธิดวงประทีป ที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี คณะสหเวชศาสตร์ สาขาเทคโนโลยีชีวภาพ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.68 เกียรตินิยมอันดับ 1และเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร “ วิทยาศาสตร์บัณฑิต” (เทคนิคการแพทย์) เมื่อเดือนกรกฎาคม 2551 และระดับปริญญาเอก คณะวิทยาศาสตร์ หลักสูตรเทคโนโลยีชีวภาพ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และฝึกงานวิจัยเป็นเวลา 1 ปี จากมหาวิทยาลัยจอห์นฮอปกิน (The Johns Hopkins University) ประเทศสหรัฐอเมริกา ด้วยทุนการศึกษาของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสำเร็จการศึกษาในเดือนเมษายน 2556 นี้
พรทิพย์เป็นลูกคนเล็กของนายแผ้วและนางบุญสวน ปานอินทร์ ประกอบอาชีพรับจ้างแบกหามในท่าเรือคลองเตย รายได้ไม่แน่นอน ด้วยฐานะที่ยาก จน และเห็นความมุ่งมั่น ตั้งใจเรียนของเธอ พี่ๆ ของพรทิพย์จึงเสียสละที่เลือกเรียนจบแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เพื่อช่วยพ่อแม่หารายได้ส่งให้น้องคนนีได้เรียนอย่างเต็มที่ ระหว่างที่ศึกษาอยู่เธอก็พยายามทำงานหารายได้เพื่อแบ่งเบาภาระของครอบครัวด้วย
เธอได้รับทุนการศึกษาของมูลนิธิฯ ตั้งแต่ศึกษาอยู่ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 2 หรือเมื่อปี 2537 พรทิพย์ตั้ง ใจเรียนในห้องเรียนให้เข้าใจ และทบทวนบทเรียนเมื่อกลับถึงบ้านอยู่เสมอ เพราะเธอรู้ดีว่าครอบครัวไม่มีกำลังพอที่ส่งให้เธอได้มีโอกาสไปเรียนในสถานกวดวิชา ด้วยความมุมานะ มุ่งมั่น และทุ่มเททั้ง การเรียนอย่างสม่ำเสมอ
หรือแม้กระทั่งการมีจิตสาธารณะต่อการพัฒนาชุมชนที่เธออาศัยอยู่ในชุมชน 70 ไร่ คลองเตย ที่หลายคนได้ยินคำว่า “คลองเตย” ก็จะนึกถึงภาพ “ยาเสพติด” “แหล่งเสื่อมโทรม” “แหล่งซ่องสุม” ฯลฯ มาก่อนสิ่งอื่นใด แต่หลายคนที่มีรากเหง้าอยู่ในชุมชนแออัดแห่งนี้ก็เป็นผู้สร้างชื่อเสียง สร้างความเจริญเติบโตของบ้านเมืองไม่น้อยไปกว่าคนที่อยู่ในย่านธุรกิจสำคัญๆ เช่นกัน
วันนี้พรทิพย์ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าชาติกำเนิดไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ โอกาสทางการศึกษา ที่เปลี่ยนชีวิตและความเป็นอยู่ของเธอและครอบครัวได้อย่างชัดเจน และเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2551 เธอได้รับพิจารณาให้รับพระราชทานโล่รางวัล “เยาวชนคนดี ต้นแบบของชุมชน” ด้านการศึกษาและพัฒนาตนเอง จากทูลกระหม่อมหญิงอุบลราชกัญญาสิริวัฒนาพรรณวดี และได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯ
ด้วยความพยายาม มุ่งมั่น ความสามารถและโอกาสที่เธอได้รับตลอดระยะเวลากว่า 10 ปี ที่ “นางสาวพรทิพย์ปานอินทร์” ได้ค้นคว้าพัฒนาตนเองจนได้เป็น “ดร. พรทิพย์ ปานอินทร์” ในวันนี้ และยังมีเด็กยากไร้อีกเป็นจำนวนมากที่เราเชื่อมั่นว่า พวกเขามีศักยภาพพร้อมที่จะฉายแสง เพียงรอโอกาสช่วยเติมเต็มให้เขาได้มีพลังขับเคลอื่นออกจากวัฐจักร “โง่ จน เจ็บ” ไม่เป็นภาระของสังคมเช่นเดียวกับรุ่นพี่อย่าง ดร. พรทิพย์ ปานอินทร์” (ว่าที่ )ด๊อกเตอร์สลัมหญิงคนแรกของคลองเตย
