คอลัมนิสต์ อีกหนึ่งบทบาทของ 
เรื่องราวสัพเพเหระและประสบการณ์ตลอดชีวิตที่เล่าได้ไม่มีวันหมด ของ สะอาด เปี่ยมพงศ์ศานต์ ถ่ายทอดผ่านคอลัมต์ประจำ "โปกฮา ดารารุ่นเดอะ" ทางหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ กว่า 5 ปีแล้ว ที่นักแสดงรุ่นใหญ่ มีอีกบทบาทคือเป็นคอลัมนิสต์ บอกเล่าภาพสังคมไทย ตลอดกว่า 80 ปีที่ผ่านมา ถ่ายทอดผ่านเรื่องราวชีวิตของบุคคลที่ตัวเองคุ้นเคย ผ่านบทความที่สะท้อนตัวตน และความมีอารมณ์ขัน
นายสะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์ คอลัมนิสต์ นักแสดง ผู้กำกับ เปิดเผยว่า ผมชอบทุกคนที่เขียนถึง คนมีตั้งเยอะแยะ คนในอายุ 82 ย่าง 83 ผมมีประสบการณ์หลากหลาย กลัวจะตายก่อนเขียนหมด คนที่รอให้เราเขียนถึงมีอีกเยอะ บางคนไม่มีใครรู้จักด้วยซ้ำ พอเราเขียนถึงคนก็รู้จัก เล่าเพียงเท่าที่กระดาษจะเอื้ออำนวยให้
สำหรับใครที่ติดตามคอลัมน์ โปกฮา ดารารุ่นเดอะ จะเห็นว่านอกจากเราจะได้เรียนรู้เรื่องราวของบุคคลต่างๆ มากมายผ่านประสบการณ์ของคุณสะอาด เปี่ยมพงศ์ศานต์ แต่ว่าเรายังได้เห็นเรื่องราวการเดินทาง การท่องเที่ยว ที่แฝงไว้ด้วยแง่คิดและความรู้มากมายลงไปด้วย และนี่แหละค่ะ การได้นำเอาเรื่องราวตั้งแต่เริ่มต้นของชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้มาเล่าผ่านงานเขียน ก็ถือว่าเป็นความสุขของดารารุ่นใหญ่ในวัย 82 ปี
หลังเรียนจบด้านภาพยนตร์และโทรทัศน์จากประเทศญี่ปุ่น สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์ ก็นำความรู้และความสามารถด้านภาษาที่น้อยคนในยุคนั้นจะได้รับโอกาสเข้ามาทำงานที่ช่อง 4 บางขุนพรหมตามคำชักชวนของ จำนง รังสิกุล ผู้เป็นเจ้านายคนแรกและคนเดียวในชีวิต โดยทำหน้าที่เป็นผู้แปล / พากย์เสียง แสดงละคร กำกับ ถ่ายทำ ไปจนถึงเขียนบท มีผลงานทั้งจอแก้วและจอเงิน // ประสบการณ์เกือบ 60 ปีในวงการบันเทิง ที่ยังคงจดจำได้อย่างแม่นยำ นำมาถ่ายทอดผ่านงานเขียนไปแล้วกว่า 250 ตอน ทั้งความรู้เก่าและค้นหาข้อมูลใหม่ๆมาเพิ่มเติมอยู่เสมอ เพื่อสะท้อนมุมมองอีกด้านผ่านเหตุการณ์ในปัจจุบัน
ความเป็นคนสนุกสนาน จึงเป็นที่มาของชื่อคอลัมน์ โปกฮา ดารารุ่นเดอะ ซึ่ง เปลวสีเงิน คอลัมนิสต์รุ่นใหญ่เป็นผู้ตั้งชื่อให้ ความตั้งใจแรกของศิลปินอาวุโส คืออยากเล่าเรื่องราวเบื้องหลังของเพื่อนร่วมวงการในอดีตที่หลายคนไม่เคยรู้ หากกลับทำให้ผู้อ่านส่วนหนึ่งไม่พอใจ เพราะเห็นว่าเป็นการล้อเลียนบุคคลที่ตัวเองเคารพ จึงหันมาเล่าเรื่องราวที่จริงจังมากขึ้นผ่านตัวบุคคลโดยสอดแทรกเรื่องราวทางสังคมและเหตุการณ์สำคัญในแต่ละช่วงเวลา แต่ยังคงความสนุกสนานผ่านอักษร และหวังให้ข้อคิดที่เคยผ่านสายตาผู้อ่านนำมารวมเล่ม พร้อมกับสมุดบันทึกที่เขียนเสร็จแล้วแต่ยังไม่เคยนำเผยแพร่ เป็น 2 สิ่งสุดท้ายที่ตั้งใจใช้แทนตัวเพื่อให้เป็นที่ระลึก ยามเมื่อนึกถึง สะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์