ครบเครื่องเรื่องหนัง ใน "หน้าหนัง"

สิ่งแรกๆ ที่ผู้ชมจะเห็นเวลาเดินเข้าโรงภาพยนตร์คือโปสเตอร์ภาพยนตร์ ซึ่งช่วยสร้างความคาดหวังและเล่าเรื่องราวย่อๆของภาพยนตร์ให้คนดู ซึ่งวงการภาพยนตร์เรียกว่า "หน้าหนัง" ไม่เพียงใช้ในการโปรโมทภาพยนตร์หากยังมีอิทธิพลไม่น้อยกับชะตากรรมของภาพยนตร์แต่ละเรื่อง

มุขตลกเบาสมองคือหนึ่งในจุดขายสำคัญของภาพยนตร์ไทยอย่าง พี่มากพระโขนง แต่หากถูกเน้นในโปสเตอร์มากไป อาจจะทำให้ผู้ชมคิดว่าเป็นหนังตลกล้อเลียนทุนต่ำ แต่ถ้าไม่ใส่ลงไปจะชวนให้คิดว่านี่เป็นเพียงหนังรีเมค ความท้าทายที่นักออกแบบโปสเตอร์ภาพยนตร์ต้องเจอ และมีผลไม่น้อยกับรายได้เปิดตัวของภาพยนตร์แต่ละเรื่อง  การตอบโจทย์ได้อย่างครบถ้วนยังทำให้โปสเตอร์ พี่มากพระโขนง คว้ารางวัลสวนดุสิตมูฟวี่โปสเตอร์ อวอร์ด ครั้งล่าสุด

ความผิดพลาดในการออกแบบโปสเตอร์บางครั้งมีผลถึงกับทำรายได้พลาดเป้า อย่างในกรณีของ "ซักซี๊ด ห่วยขั้นเทพ" ที่ออกแบบโปสเตอร์เป็นหนังวัยรุ่น หากเนื้อหาของหนังกลับถูกใจคนวัยทำงานมากว่า เมื่อหน้าหนังดึงดูดกลุ่มคนดูผิดเป้าหมาย หนังจึงทำรายได้ไป 80 ล้านบาท ทั้งที่ผู้สร้างหวังว่าจะเป็นหนึ่งภาพยนตร์ 100 ล้านบาทของปี 2554  ขณะที่วงการหนังนอกกระแส หน้าหนังไม่เพียงเป็นช่องทางหลักที่จะดึงความสนใจของผู้ชมผ่านงานออกแบบแปลกตาในรูปแบบต่างๆ แต่หลายครั้งเมื่อต้องไปขอทุนในต่างประเทศ การนำโปสเตอร์ภาพยนตร์ไปด้วยก็มีความสำคัญไม่น้อย

ปัจจุบันแม้คนยุคใหม่อาจจะหันไปรับข่าวสารข้อมูลเกี่ยวกับภาพยนตร์ในอินเทอร์เน็ตมากขึ้น จนบทบาทของโปสเตอร์และใบปลิวในโรงหนังลดน้อยลง แต่นักออกแบบโปสเตอร์ไม่เปลี่ยนไปจากเดิม เพียงแต่ต้องหันไปสร้างโปสเตอร์ในสื่อใหม่อย่างอินเตอร์เน็ตเป็นหลัก โดยยังคงจุดประสงค์ไว้ไม่ต่างจากเดิม คือต้องหาวิธีนำเสนอภาพนิ่งหนึ่งภาพ แทนการอธิบายถึงหนังทั้งเรื่อง เพื่อดึงดูดให้ผู้ชมเข้าไปดูหนังได้สำเร็จ