วันนี้ (15 ก.พ.2559) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) จัดเสวนาหัวข้อ "วิเคราะห์บทเรียนแผ่นดินไหวไต้หวัน : การปรับปรุงมาตรฐานอาคารเพื่อลดความเสี่ยง" โดยนายเป็นหนึ่ง วานิชชัย นักวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย (เอไอที) เปิดเผยว่า โดยปกติแล้ว แรงสั่นสะเทือนระดับ 6.4 จะไม่ส่งผลกระทบต่อความเสียหายของอาคารมากนัก เพราะจุดศูนย์กลางของการเกิดแผ่นดินไหว ห่างจากจากเมืองไถหนาน ของไต้หวัน ประมาณ 30-50 กิโลเมตร แต่จากการที่บริเวณดังกล่าวเป็นชั้นดินอ่อน ส่งผลให้แรงสั่นสะเทือนขยายความรุนแรงเพิ่มขึ้นและกระทบต่อโครงสร้างอาคาร
สำหรับประเทศไทยจากการศึกษาพื้นที่เฝ้าระวังเสี่ยงต่อการเกิดแผ่นดินไหวและอาคารถล่มได้ คือกรุงเทพมหานคร และภาคเหนือ เนื่องจากมีชั้นดินอ่อน โดยเฉพาะอาคารสูงเกิน 10 ชั้นขึ้นไป อาจถล่มลงมาได้ หากไม่มีโครงสร้างที่ได้มาตรฐานรองรับแผ่นดินไหว
นายเป็นหนึ่ง กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ เคยศึกษาวิจัยประเมินความเสี่ยงต่อแผ่นดินไหวของอาคารสูงในพื้นที่ กทม. พบว่าอาคารจำนวนมากที่ก่อสร้างตามกฎหมายควบคุมอาคารปี 2550 โครงสร้างไม่ได้รับผลกระทบจากแรงสั่นสะเทือน แต่อาคารเก่าที่มีอายุใช้งานมานาน อาจสุ่มเสี่ยงต่อการถล่มลงมาได้ จึงเสนอว่าอาคารใหม่ที่จะก่อสร้าง ควรปฏิบัติตามกฎหมาย เพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้อาคาร ขณะที่อาคารเก่า ควรหมั่นตรวจสอบอาคารอย่างสม่ำเสมอ
ด้านนายอมร พิมานมาศ เลขาธิการสภาวิศวกร กล่าวว่า เหตุอาคารถล่มของไต้หวัน เป็นตัวอย่างให้ กทม.ควรปรับปรุงกฎหมายอาคารให้ครอบคลุม และป้องกันเหตุแผ่นดินไหวที่อาจจะเกิดขึ้น โดยเสนอให้ออกข้อบังคับอาคารที่มีความสูงประมาณ 2-3 ชั้นด้วย เนื่องจากกฎหมายปัจจุบัน บังคับเฉพาะอาคารที่สูงเกิน 15 เมตรเท่านั้น นอกจากนี้ ควรให้อำนาจเจ้าพนักงานท้องถิ่นสั่่งการแก้ไขอาคารเก่าที่ก่อสร้างไม่ได้มาตรฐาน ได้ตามความเหมาะสม