จะอายุเท่าไหร่ หรืออยู่ในวัยทำงานกันหมดแล้ว แต่พอได้เจอและฟังเสียง "น้าต๋อย เซมเบ้" หรือนิรันดร์ บุญยรัตพันธุ์ ตัวจริง ก็กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งกันทุกคน ย้อนวันวานยุคที่เด็กๆ ต้องตื่นแต่เช้ามาเปิดโทรทัศน์รอ แฟนการ์ตูนปลื้มแค่ไหนก็ถึงขนาดพกตัวการ์ตูนที่น้าต๋อยเป็นคนพากย์ มาขอลายเซ็นกลับไปนอนกอดที่บ้าน
เพียงสัปดาห์เดียว หลังรู้ว่าน้าต๋อยเปิดร้านกาแฟของตัวเอง แฟนการ์ตูนก็แวะมาเยี่ยมกันไม่ขาดสาย ที่นี่จึงกลายเป็นพื้นที่นัดพบของคนรักการ์ตูนไปแล้ว ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวว่าน้าต๋อยไม่ใช่แค่นักพากย์ แต่เป็นความทรงจำวัยเด็ก และอยากมาเป็นกำลังใจ เพราะก่อนหน้านี้ นักพากย์ขวัญใจเด็กๆ ป่วยจากอาการหอบหืด จนประกาศวางไมค์ ตอนนี้กลับมารับงานพากย์ และทำงานอื่นๆ ได้บ้างแล้ว เท่าที่แรงยังไหว
วัยเข้าเลข 6 แต่ความจำยังดี เคยพากย์เรื่องไหน ฉายในไทย พ.ศ.อะไร ก็เล่าให้ฟังได้หมด มุมแผ่นหนังการ์ตูนจากญี่ปุ่น ของสะสมของ น้าต๋อย เซมเบ้ ก็แบ่งโซนไว้ไม่ต่างจากพิพิธภัณฑ์ มีทั้งโปสเตอร์การ์ตูนที่เคยให้เสียง ทั้งดราก้อนบอล, โคนัน, เซเลอร์มูน, โดราเอม่อน และมีของบางส่วนที่แฟนคลับส่งมาให้
แต่ที่ประทับใจถึงขั้นเสียน้ำตา คือจดหมายจากแฟนคลับ ใส่กรอบตั้งโชว์ไว้อย่างดี เล่าความหลังตั้งแต่เห็นน้าต๋อยผ่านจอทีวีตั้งแต่ 2 ขวบ และยกให้เป็นฮีโร่ สอนให้นำข้อคิดจากการ์ตูนมาใช้ในชีวิต สำหรับนักพากย์รุ่นใหญ่ คำชมของแฟนๆ เป็นแรงใจก็จริง แต่ที่ชื่นใจที่สุดคือการได้เห็นสื่อการ์ตูน ที่พูดอยู่เสมอว่าเป็นสื่อบันเทิงบริสุทธิ์ ทำให้เด็กๆ เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ เพียงเท่านี้ก็ถือว่าได้ทำหน้านักพากย์การ์ตูนสำเร็จแล้ว
ช่วงนี้ น้าต๋อย รับงานพากย์สัปดาห์ละวันเท่านั้น เพราะยังมีอาการเหนื่อยง่าย รวมถึงการนัดสัมภาษณ์ต่างๆ ที่ต้องจำกัดเวลา มีลูกชายช่วยดูแลเรื่องตารางงาน แม้สุขภาพร่างกายเป็นไปตามวัย แต่หัวใจในฐานะคนรักการ์ตูนพูดได้เต็มปากว่าอบอุ่น ที่ได้เห็นกำลังใจและความรักจากเหล่าแฟนการ์ตูน มีให้กับนักพากย์หนึ่งเดียวในใจคนนี้ น้าต๋อย เซมเบ้