ตำรวจภูธรบางพลี จ.สมุทรปราการ เชิญพ่อแม่และครูประจำชั้นของ ด.ญ.น้ำเพชร อุดมกัน หรือ น้องน้ำ อายุ 6 ขวบ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนแห่งหนึ่งใน ต.บางโฉลง อ.บางพลี มาให้ปากคำ จากเหตุการณ์โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลแห่งหนึ่ง ปล่อยให้น้องน้ำซึ่งมีอาการปวดท้องนอนรอการติดต่อมารดากว่า 4 ชั่วโมง ก่อนจะเสียชีวิต ขณะมารดาพานั่งรถแท็กซี่ไปส่งโรงพยาบาลบางพลี เมื่อช่วงบ่ายวานนี้ (10 ก.ย.2561)
สรินณา นิลโต ครูประจำชั้นระบุว่า เหตุเกิดขึ้นหลังทานอาหาร ระหว่างที่เด็กแปรงฟันเกิดอาเจียนอย่างรุนแรงและบ่นว่าปวดท้อง จึงรีบทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น เมื่อจับตัวพบว่าเด็กตัวเย็น จึงรีบพาไปส่งอนามัยที่อยู่ใกล้โรงเรียน โดยน้องน้ำมีอาการอ่อนเพลีย ไม่มีแรง แต่ยังรู้สึกตัว ระหว่างนั้นครูพยายามหาทางติดต่อกับเพื่อนของมารดาเด็ก เพื่อแจ้งให้ทราบ
ส่วนข้อสงสัยว่าอนามัยสามารถส่งตัวเด็กไปรักษาต่อได้เลยหรือไม่ โดยที่ไม่ต้องรอผู้ปกครองมาลงชื่อยินยอมนั้น นพ.นนท์ จินดาเวช รองนายแพทย์สาธารณสุข จ.สมุทรปราการ ชี้แจงว่า หากอนามัยเห็นว่าเด็กมีอาการหรือสัญญานชีพไม่ดี ชีพจรอ่อน ความดันโลหิตตก ก็สามารถส่งตัวไปโรงพยาบาลได้ทันที เพราะถือว่าเป็นภาวะวิกฤต อาจถึงแก่ชีวิต แต่หากการส่งต่อล่าช้า ต้องทำการสืบสวนหาข้อเท็จจริง
ในข้อมูลรายละเอียดอาจจะต้องดูจากบันทึกการรักษาที่อนามัย เพื่อดูว่าจริงๆ แล้วน้องเริ่มแย่ลงตอนไหน และเรื่องของการตัดสินใจในการที่จะให้การรักษาหรือการส่งตัวว่ามีการล่าช้าในขั้นตอนนี้จริงหรือเปล่า อันนี้คงต้องดูรายละเอียดกัน ซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้ นพ.นนท์กล่าว
นพ.นนท์ จินดาเวช
นพ.นนท์ จินดาเวช
ส่วนศพของน้องน้ำ ล่าสุดญาติรับนำกลับไปบำเพ็ญกุศลที่วัดบางโฉลงแล้ว ขณะที่ นพ.นนท์ยืนยันกับญาติว่า ขณะนี้อยู่ระหว่างหามาตรการเยียวยาให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิต
ด้าน น.ส.นงเยาว์ แดนเมืองแทน มารดาน้องน้ำ กล่าวว่า ยังทำใจไม่ได้ และยังให้ข้อมูลกับไทยพีบีเอสว่า ไม่ติดใจการนำตัวลูกไปส่งอนามัยของคุณครูและโรงเรียน แต่ติดใจการทำหน้าที่ของอนามัยที่ไม่ตัดสินใจส่งตัวลูกไปรักษาต่อที่โรงพยาบาล แม้จะมีเจ้าหน้าที่อนามัยบางคนช่วยดูแลลูกก็ตาม
เค้าส่งเด็กไปที่อนามัย ทำไมต้องปล่อยให้เด็กอยู่อย่างนั้น ทั้งๆ ที่เด็กอาการก็รู้แล้วว่ารุนแรงมาก ทำไมไม่ส่งไปโรงพยาบาล เด็กก็มีบัตรอุบัติเหตุ บัตรอะไรทุกอย่างก็มี คุณต้องส่งแล้ว คุณจะรอผู้ปกครองทำไม สภาพที่แม่ไปเห็นก็ 4 โมงครึ่งแล้ว เด็กจะทนไหวไหม น้องร่อแร่ นอนคว่ำ ตัวเย็นเฉียบ ปล่อยให้เด็กอยู่อย่างนั้นได้อย่างไร แล้วคุณมาถามแม่ได้ไงว่าทำไมมาช้า มารดาน้องน้ำกล่าว