เด็กๆ กลุ่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของชาวกัมพูชา 500 คน ที่อาศัยใช้สุสานในกรุงพนมเปญเป็นบ้าน ประชาชนบางส่วนพักอยู่ในสุสานตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษที่ 1980 หลังจากเขมรแดงทำลายระบบการครอบครองที่ดินและทะเบียนกรรมสิทธิ์ที่ดินทั้งหมดของชาวกัมพูชาไปเมื่อ 40 ปีก่อน ทำให้พวกเขาไร้ที่อยู่อาศัย
ขณะที่บางคนย้ายมาหลังประสบอุทกภัยจนไร้ที่อยู่อาศัยเมื่อ 16 ปีก่อน และบางส่วนต้องอยู่ในสุสานหลังจากถูกไล่ที่เพื่อพัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์ในเขตเมืองหลวง องค์กรอิสระที่เคลื่อนไหวเพื่อผู้ขาดแคลนที่อยู่อาศัย ระบุว่า ชุมชนในสุสานเช่นนี้เป็นแหล่งของโรคระบาด ความรุนแรงในครอบครัว การใช้แรงงานเด็ก สุราและยาเสพติด รวมถึงสะท้อนปัญหาการจัดสรรที่อยู่อาศัยเพื่อประชาชนของภาครัฐ และนโยบายเวนคืนที่ดินที่ทำให้ประชาชนผู้มีรายได้น้อยไร้ที่อยู่อาศัยเป็นจำนวนมาก