เมืองใหญ่แห่งนี้ มีปัญหาคล้ายกับเมืองใหญ่แทบทุกแห่ง ก็คือ กลุ่มคนไร้บ้าน หนึ่งในความพยายามของการแก้ปัญหา คือ การเข้าไปช่วยเหลือ ปรับเปลี่ยนให้สามารถกลับมาทำงาน และ มีที่พักอาศัยเป็นหลักแหล่ง
คนไร้บ้านต้องนอนท่ามกลางอากาศหนาวเย็นในช่วงฤดูหนาว และในช่วงนี้ยังต้องเผชิญกับฝุ่นควัน PM 2.5 ดูเป็นภาพที่ย้อนแย้งไม่น้อย เพราะนี่เป็นสถานที่เดียวกับที่นักท่องเที่ยว เดิมชมเมืองเชียงใหม่ และถ่ายภาพเป็นที่ระลึก
หลังโควิด-19 คนไร้บ้านในตัวเมืองเชียงใหม่ ลดจำนวนเหลือประมาณ 110 คน เพราะธุรกิจในเมืองเริ่มฟื้นตัว คนไร้บ้านบางส่วนเริ่มมีงานทำ และบางส่วนก็เดินทางกลับภูมิลำเนา
ทีมข่าวไปพูดคุยกับชายอายุ 63 ปี ที่เป็นอดีตคนไร้บ้าน ใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเชียงใหม่มากว่า 10 ปี ก่อนจะได้รับการช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดเชียงใหม่ ทำให้เขาตัดสินใจเลิกเหล้า กลับมาทำงานรับจ้าง เก็บของเก่าขาย และ เช่าห้องเป็นที่พัก วันนี้ความเป็นอยู่ดีขึ้น และยังปรับตัวไปเป็นอาสาสมัคร ช่วยเจ้าหน้าที่ด้วย
นายสุกิตต์ รักชาติ ผู้อำนวยการศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง กล่าวว่า คนไร้บ้านที่เลิกใช้ชีวิตเร่ร่อน มีเพียงร้อยละ 20 เพราะส่วนใหญ่มีปัญหาซับซ้อน และหนัก-เบา ต่างกัน ถ้าสามารถปรับตัวกลับมาใช้ชีวิตปกติได้ คนรอบข้าง และชุมชน ควรมีบทบาทในการช่วยเหลือดูแลด้วย
เมืองเชียงใหม่ ยังมีเครือข่ายคนไร้บ้านอีกหลายแหล่ง เช่น บ้านเตื่อมฝัน หรือ ศูนย์ฟื้นฟูและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนไร้บ้าน ซึ่งเป็นสถานที่แรกรับ และเป็นแกนหลัก ในการช่วยเหลือเยียวยา แจกอาหาร และหน้ากากอนามัย ป้องกันโควิด19 และ ฝุ่นควัน รวมทั้งให้คำแนะนำด้านการบริการของรัฐ และการเข้าถึงสิทธิต่าง ๆ