แผ่นดินร้อน อาจเกิดจากก๊าซมีเทนที่สะสมอยู่ในชั้นดิน
นายสมบุญ โฆษิตานนท์ ผู้อำนวยการสำนักงานทรัพยากรธรณี เขต 1 ลำปาง เปิดเผยว่า จากการตรวจสอบความร้อน ภายในที่ดินหมู่ 9 ตำบลหนองกระท้าว อำเภอนครไทย จังหวัดพิษณุโลก หลังเกิดความร้อนขึ้นมาจากใต้ดิน เบื้องต้น โดยใช้เหล็กแหลมขุดเจาะสำรวจลึกลงไปจากผิวดิน 2 แมตร จุดที่ 1 พบว่า มีช้นเถ้าถ่านที่เป็นเชื้อเพลิงของไฟที่ลุกไหม้อยู่บนผิวดินที่ความลึกประมาณ 1 เมตร ขณะที่ลึกลงไปยังเป็นชั้นผิวดินเดิม ซึ่งจากข้อมูลมีรายงานว่า พื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นเตาเผาถ่านเก่า และบริเวณใกล้กันก็เป็นโรงเลื่อย จึงเชื่อว่าชั้นผิวดินด้านบนถูกทับถมด้วยขี้เลื่อยจำนวนมาก ประกอบกับการทับถมของซากพืช ซากสัตว์ และชั้นทราย ชั้นดินเป็นเวลานาน ซึ่งอาจทำให้พื้นที่บริเวณนี้เกิดก๊าซชีวภาพ หรือเรียกว่าปฏิกิริยาสันดาปขึ้นจนก่อให้เกิดก๊าซ ซึ่งเบื้องต้นคาดว่า น่าจะเป็นก๊าซมีเทน ส่วนสาเหตุของการเกิดประกายไฟ หรือเกิดการติดไฟนั้น น่าจะเกิดจากอากาศร้อนจัดร่วมด้วยทำให้ก๊าซเกิดปฏิกิริยากับความร้อน เช่นเดียวกับการลุกไหม้ของป่าพรุในพื้นที่ภาคใต้ แต่มีการสันนิษฐานถึงปัจจัยอื่น เช่น อาจเกิดจากการถมดินของโรงงานใกล้เคียงและการตอกเสาเข็ม จนทำให้เกิดประกายไฟ การเผาพื้นที่การเกษตร รวมไปถึงเป็นจุดที่เกี่ยวข้องกับรอยเลื่อนที่ยังมีพลังอยู่ ซึ่งสาเหตุที่ชัดเจนจะมีการยืนยันอีกครั้ง หลังจากตรวจสอบดินที่เก็บได้ในจุดเกิดเหตุอย่างละเอียด
ด้านนายกิตติ พุตฒิกานนท์ ผู้ทรงคุณวุฒิ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดพิษณุโลก เปิดเผยว่า จากการตรวจเบื้องต้นพบแก๊ส 2 ชนิดคือคาร์บอนไดซันฟราย ซึ่งเป็นสารก่อมะเร็ง และเป็นก๊าซไม่มีสีไม่มีกลิ่น นอกจากนี้ยังพบก๊าซซันเฟอร์ไดอ๊อกทราย พบมีค่ามาตรฐานมากผิดปกติถึง 55 เท่า ซึ่งถือว่าเป็นอันตรายต่อระบบทางเดินหายใจ จึงเตือนประชาชนอย่าได้เข้าไปมุงดู ในเขตที่มีการเผาไหม้ดังกล่าว ส่วนสาเหตุที่ทำให้เกิดแก๊สดังกล่าว ยังไม่สามารถสรุปได้ ต้องรอให้ผู้เชี่ยวชาญเข้ามาพิสูจน์อย่างละเอียดอีกครั้ง เบื้องต้นได้กำชับให้องค์การบริหารส่วนตำบลหนองกระท้าว ประกาศเป็นพื้นที่อันตราย ห้ามประชาชนเข้าใกล้ระยะ 500 เมตร
ส่วนนายชาตรี บูรณยฤทธิ์ ที่ได้รับบาดเจ็บ หลังตกลงไปในหล่มที่มีความร้อน และรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลลำปาง ล่าสุดแพทย์ได้ทำการผ่าตัดเอาเนื้อตายที่เท้าทั้งสองข้างออกประมาณร้อยละ 4 และให้พักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล ซึ่งอาจต้องตัดเนื้อตายทิ้งออกอีกเป็นระยะ เพื่อให้แผลหายเร็วขึ้น