ตอนที่ 9

ชวนคุยประเด็นร้อน...ตั้งตารอ "อภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาล" 24 - 26 มี.ค. 68 รอดูหมัดเด็ดพรรคฝ่ายค้าน ในศึกอภิปรายฯ ส่องอนาคตหลังศึกอภิปรายฯ ไม่เกิน 2 เดือน มีปรับ ครม. "ดีลแลกประเทศ" ดีลกับใคร แลกอะไร ? แล้ว "บุคคลในครอบครัว" จุดอ่อนนายกฯ อิ๊ง อย่างไร

ใครจะเชื่อว่าในวัย 89 ปี ยังมีนักกล้ามฟิตแอนด์เฟิร์มคว้ารางวัลเพาะกายถึง 17 เวที ! ฟูจิเซ็นเซจะไปพารู้จักกับคุณตานักกล้าม “Toshisuke Kanazawa” ผู้ทุ่มเทดูแลตัวเอง เพื่อพิสูจน์ว่า “ทุกคนทำได้” ไม่ว่าจะเริ่มเมื่อไรก็ตาม ซึ่งเคล็ดลับในการดูแลตัวเองของคุณตาก็คือ กินโปรตีนวันละ 5 ครั้ง ไม่กินเนื้อสัตว์ เวลากินต้องยืนกินเท่านั้น !

การแต่งตัวสีเดียวในญี่ปุ่นไม่ใช่แค่แฟชั่น ! คนญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับความเรียบง่ายและเป็นธรรมชาติ การเลือกเสื้อผ้าสีเดียวจึงสะท้อนค่านิยมนี้ได้ดี เหมาะทั้งทำงานและชีวิตประจำวัน ฟูจิได้รับคำถามน่าสนใจจากเพื่อน ๆ เกี่ยวกับวัฒนธรรมการแต่งตัวของคนญี่ปุ่นที่มักนิยมสวมใส่เสื้อผ้าสีเรียบ ๆ โดยเฉพาะโทนสีดำ แม้ว่าเขาจะไม่อยากแต่งตัวแบบนั้น แต่ก็ต้องคำนึงถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง แม้วันนี้เขามีกำหนดการไปถ่ายรายการ และกำลังลังเลเรื่องการเลือกเสื้อผ้า เขาอยากใส่เสื้อสีเหลืองหรือแดง แต่กลัวว่าจะถูกมองว่าแปลกหรือไม่สำรวม หรือดูโดดเด่นเกินกว่าผู้อื่น ทั้งหัวหน้าและลูกน้อง ความกังวลเหล่านี้ทำให้เขาคิดมาก แล้วคนญี่ปุ่นมีวิธีการแก้ปัญหานี้อย่างไร? พวกเขายังคงใส่สีเรียบแต่จะมีลูกเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่แตกต่างกันเพื่อแสดงความเป็นตัวตนหรือไม่? ฟูจิเปิดเผยว่าเขาอยากใส่เสื้อที่มีสีสันสดใสมากกว่า บางทีอาจจะเป็นเสื้อที่มีความวับวาวนิดหน่อย แต่ก็รู้สึกว่าอาจจะเวอร์เกินไปสำหรับตัวเอง เขายังเล่าถึงวิธีสังเกตนักท่องเที่ยวในญี่ปุ่นว่า หากเห็นใครสวมเสื้อผ้าสีสันฉูดฉาด มักจะไม่ใช่คนญี่ปุ่น นอกจากนี้ ยังมีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับการสวมชุดทำงานที่มีโลโก้บริษัทขึ้นรถไฟในญี่ปุ่น ซึ่งโดยทั่วไปแล้วไม่เป็นที่นิยม เพราะหากสวมชุดที่มีแบรนด์บริษัทแล้วมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เช่น นอนอ้าปากบนรถไฟ อาจส่งผลต่อภาพลักษณ์ของบริษัทได้ ทำไมวัฒนธรรมการแต่งกายของคนญี่ปุ่นจึงเคร่งครัดเช่นนี้? และจะมีวิธีการแสดงออกถึงความเป็นตัวเองผ่านการแต่งกายโดยไม่ขัดกับวัฒนธรรมได้อย่างไร? มาดูให้รู้พร้อมกัน #แต่งตัวแบบญี่ปุ่น #แฟชั่นญี่ปุ่น #สีเดียวดูดี #คลิปน่ารู้จากญี่ปุ่น #ดูให้รู้ #ฟูจิเซ็นเซ #ThaiPBS #Japan #ญี่ปุ่น

วิธีรับมืออาการ “คัดจมูก” ในหน้าหนาว

หากแก่นโลกหยุดหมุนจริง จะเกิดปรากฏการณ์ฟ้าผ่าและภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างรวดเร็วเหมือนใน The Core หรือไม่ และจะเกิดการเปลี่ยนแปลงของ “สนามแม่เหล็กโลก” และความผิดปกติของปรากฏการณ์แสงเหนือ หรือ ออโรรา อย่างไร

สังข์ทอง ไม้พลอง ทองใบ สามเพื่อนสนิทที่เป็นทาสอยู่ในเรือนคุณพระบำเรอกรุง ความกะล่อนของสังข์ทอง ขี้ขโมยของไม้พลอง และสิ่งประดิษฐ์ที่ได้เรื่องบ้างไม่ได้เรื่องบ้างของทองใบ ทำให้คุณพระหัวเสียและลงโทษสามทาสเป็นประจำ จนวันที่คุณพระแต่งงานกับนวลละออ สาวชาววังที่คุณพระหมายปอง ก็เกิดสุริยุปราคาขึ้นระหว่างที่ฟ้ามืดมิด ก็เกิดเสียงปืนดังลั่น คุณพระตายในงานแต่งงาน ทองใบตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นฆาตกร

พบกับประเด็น..."สีดา พัวพิมล" ปลื้ม ได้ร่วมงานระดับอินเตอร์มากขึ้น...Passion งานเพลง และกลุ่มแฟนคลับชาวญี่ปุ่นของ "ทะเล สงวนดีกุล"

ทองพิภพเล่าเรื่องราวความแค้นระหว่างตนเองกับคุณพระบำเรอกรุงให้สังข์ทองกับไม้พลองฟัง ในขณะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม กระต่ายรีบมาบอกสังข์ทองกับไม้พลองว่า ทองใบที่ยังซ่อนตัวอยู่ในวัดร้างกำลังจะซวยเพราะหมื่นอินทร์กำลังเข้ามาที่วัดร้างกับพวกอั้งยี่ สังข์ทองกับไม้พลองจึงรีบไปช่วยทองใบให้ทันก่อนโดนจับได้

วิชัยเห็นเจเจแอบขโมยมะม่วงของเขาจนเรื่องถึงโรงพัก ตำรวจไกล่เกลี่ยให้เจเจมารดน้ำต้นไม้ให้วิชัยทุกวันเป็นการลงโทษ จุดเริ่มต้นของมิตรภาพต่างวัยจึงได้เกิดขึ้น

​เปอร์-สุวิกรม และทีมงานรายการ #ยินดีที่ได้รู้จัก พาไปสัมผัสกับวิถีชีวิตของเพื่อนใหม่ที่ย่าน “ชัยบาดาล-ลำนารายณ์”

ออกเดินทางตามหาเพื่อนใหม่อีกครั้งที่จังหวัดลพบุรี ครั้งนี้ถือโอกาสพาไปสัมผัสความน่ารักของผู้คนในอำเภอชัยบาดาล ที่ตำบล “ลำนารายณ์” จุดแลนด์มาร์กสำคัญที่รวมความเจริญ และสถานที่ราชการของอำเภอ รวมทั้งผู้คนยังใจดีในวิถีชีวิตที่เรียบง่าย ครั้งนี้ยังมีเจ้าถิ่นรุ่นเก๋าอย่าง “เจ้จู” ที่บอกกับเปอร์สุวิกรมว่า “อยากรวยต้องลำนารายณ์ อยากตายต้องไปสมอทอด” เรื่องราวจะเป็นอย่างไร

เมื่อทองใบรู้ความลับของหมื่นอินทร์ วัดร้างจึงไม่ปลอดภัยสำหรับทองใบ สังข์ทองกับไม้พลองจึงพาทองใบไปซ่อนที่อื่น แต่ระหว่างนั้น โจลี่มาเจอทองใบอยู่คนเดียว จึงให้ไปพักที่บ้านพักมิชชันนารี ส่วนสังข์ทองกับไม้พลองตามหมื่นอินทร์ไปที่หอคณิกาหวังเอาคำสารภาพ ในขณะเดียวกันทองใบได้ยินข้อความบางอย่างจากโจลี่ที่ชวนสงสัยว่าโจลี่ก็ดูมีความแค้นบางอย่างกับคุณพระบำเรอกรุง

ตามหาผลไม้ไทยพื้นบ้าน มากสรรพคุณอย่าง "มะตูมไข่" ที่ ต.บ้านขวาง อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา พร้อมเข้าครัวปรุงเมนูพื้นบ้าน "ก้อยมะตูมไข่" และเมนูของหวาน "ปังปิ้งเตาถ่านมะตูมไข่"

สังข์ทองคุยกับไม้พลองว่าทองพิภพก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีความแค้นต่อคุณพระบำเรอกรุง เหตุที่คุณพระบำเรอกรุงไม่ยอมทำตามสัญญาเรื่องให้ทองพิภพเปิดโรงเหล้าพื้นบ้าน ไม้พลองบอกจะไปจับตัวทองพิภพมาเค้นเอาคำสารภาพว่าฆ่าคุณพระบำเรอกรุงหรือไม่ ระหว่างนั้นทองพิภพกำลังจะพาแม่หนี สังข์ทอง ไม้พลองตามไปดักไว้ได้ทัน เค้นถามเรื่องฆ่าคุณพระบำเรอกรุง เลยทำให้ได้รู้ความลับที่น่าตกใจ

ทองใบปฏิเสธว่าไม่ได้ฆ่า แต่ไม่มีใครเชื่อ สามทาสพากันหนีการจับกุม ไปซ่อนตัวที่วัดร้าง สังข์ทองเครียดหาทางว่าจะช่วยทองใบอย่างไรดี กระต่าย โหงพรายเด็กที่สังข์ทองเลี้ยงไว้ก็โผล่มาให้คำใบ้ ทำให้สังข์ทองคิดขึ้นมาได้ว่า คนที่ไม่มางานศพของคุณพระน่าจะเป็นคนร้าย ทั้งสามแอบย้อนกลับไปซุ่มดูที่เรือนคุณพระ จนได้เห็นว่า คนที่ไม่มางานศพก็คือ ขุนบำรุงนคร ผู้เป็นคู่ปรับของคุณพระบำเรอกรุง

หมื่นอินทร์บอกว่าตนเป็นคนที่ฆ่าคุณพระบำเรอกรุง แต่พอสังข์ทองกับไม้พลองจะจับกุมหมื่นอินทร์ ก็มีอั้งยี่โผล่มาขัดขวางและเกิดการยิงกันขึ้น จนสามทาสต้องหนีเอาตัวรอดก่อน โจลี่พาสามทาสไปซ่อนที่บ้านพักมิชชันนารี สามทาสคุยกันว่าใครเป็นคนที่ฆ่าคุณพระบำเรอกรุงกันแน่ ระหว่างนั้นหมื่นอินทร์ตามมาจะจับทองใบ สามทาสต้องรีบหาที่ซ่อนในบ้านพักมิชชันนารี และได้พบความลับบางอย่าง

สังข์ทองกลับมาที่วัดร้างพร้อมกับเล่าว่าขุนบำรุงนครเคยสนิทกับคุณพระบำเรอกรุงมาก่อน แต่มาผิดใจกันเพราะเรื่องบางอย่าง ระหว่างนั้นขุนบำรุงนครกับตำรวจตามมาที่วัดร้าง หวังจะจับทองใบ สังข์ทองกับไม้พลองรีบออกมารับหน้าแทน

สังข์ทองบอกไม้พลองว่าเจออาวุธแล้ว ต่อไปคือคำสารภาพจากขุนบำรุงนคร ซึ่งขุนบำรุงนครชวนสังข์ทองไปโรงเหล้าของทองพิภพพอดี สังข์ทองเลยวางแผนให้ไม้พลองแอบเอาข้าวไปให้ทองใบที่วัดร้าง ตนเองจะคอยติดตามขุนบำรุงนครเพื่อเอาคำสารภาพมาให้ได้ แต่เมื่อสังข์ทองตามไปที่โรงเหล้า ก็กลับไปรู้ข้อมูลใหม่ว่า มีบางอย่างทำให้คุณพระตายก่อนถูกยิง

เรื่องราวระหว่าง "วิชัย" ชายชราที่สิ้นหวังกับการมีชีวิตอยู่ และ "เจเจ" ชายหนุ่มที่ตามหาเป้าหมายในชีวิต บทสรุปของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร

ในการทำงานวันแรกของเจเจ วิชัยเจ็บหัวใจเฉียบพลันจนต้องพาส่งโรงพยาบาลโดยด่วน ทำให้เจเจเป็นห่วงวิชัยจนทำงานไม่ได้​