"กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง" วรรคทองของเพลงดังยุค 90 อาจใช้เป็นคำจำกัดความ ความหมายวงการละครไทยยุคปัจจุบันได้ เมื่อผู้จัดหลายคนพยายามปรับตัวจากทีวีสู่ออนไลน์ แต่ "คุณชายอดัม" มองว่าการแก้ปัญหาคาราคาซังนี้ ใช้เฉพาะคนในวงการสื่อช่วยกัน "ไม่พอ"
นักการตลาดแนะยกระดับ “ช่อง-ผู้จัดละคร” พัฒนาละครทีวีให้เติบโต ในยุคเปลี่ยนผ่านสู่โลกแพลตฟอร์มที่หลากหลาย การันตีละครไทยไม่แพ้ชาติใด ขอเพียงกลับตัวให้เข้ากับยุคสมัย งานมีคุณภาพ แนะรัฐเตรียมพร้อมระบบนิเวศทางธุรกิจ รองรับ “ซอฟต์พาวเวอร์” ต่อยอดให้ยั่งยืน
ความเปลี่ยนแปลงของละครทีวีเปรียบเสมือน “สึนามิ” ที่ผิดรูปผิดรอยของธรรมชาติ ทำให้ต้องมีการจัดระบบใหม่ มีคนเจ็บ คนล้ม แต่ล้มก็ต้องลุกเพื่อเดินต่อให้ได้ จะยืน ณ จุดเดิมในท่าใหม่ หรือไปยึดอาชีพอื่น แต่ทุกคนต้องอดทนรอ ทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางด้วยตัวของมันเอง
กว่า 30 ปี ในวงการบันเทิง จากภาพยนตร์เรื่องแรก “โก๊ะจ๋าป่านะโก๊ะ” (พ.ศ.2534) ชื่อ แอน ทองประสม เป็นที่รู้จักมากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะก้าวข้ามมาเล่นละครโทรทัศน์เรื่องแรก “เวลาในขวดแก้ว” (พ.ศ.2535) ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 3 และแสดงเรื่อยมาจนปัจจุบันถึง 47 เรื่อง
อยู่ในวงการมา 25 ปี "ชาย ชาตโยดม" มีผลงานละครมากเกือบ 80 เรื่อง และเคยมีผลงานออกอากาศกับถ่ายทำในปีเดียวสูงสุดถึง 8 เรื่อง สถิตินี้ยิ่งย้อนมองยิ่งใจหาย เมื่อในทางการตลาดปัจจุบัน ผู้ผลิตต่างสะท้อนว่าคนดูละครน้อยลงจนช่องไม่กล้าลงทุน บางบริษัทต้องปิดตัวไป นี่เป็นผลจากสมรภูมิสตรีมมิ่ง ที่สำหรับนักแสดงอย่างชายเองก็คิดหันเหไปสู่อาชีพใหม่ ทั้ง ๆ ที่ใจจริงไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเลิกแสดงละคร