ครูดนตรีอาวุโส 
สุภาษิตคำพังเพยที่ว่า เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด หรือการสอนให้เชื่อในผู้ที่อาบน้ำร้อนมาก่อน ก็ล้วนแล้วแต่สะท้อนถึงการเคารพยกย่องในผู้สูงวัยด้วยกันทั้งนั้น ชีวิตหลังเกษียณที่ไม่เคยหยุดพักของคุณครู"ทัศนีย์ ขุนทอง" ที่แม้ปีนี้จะล่วงเข้าวัย 74 ปีแล้ว แต่ก็บอกว่ายังไหว ไม่ปล่อยให้อายุมาเป็นอุปสรรค สำหรับการถ่ายทอดความรู้ด้านดนตรี คีตศิลป์
แก้วเสียงดีไม่มีเปลี่ยน และลีลาเอื้อนที่คงไว้ในเพลงไทย 3 ชั้นสำเนียงเขมร อย่างบทเพลงกล่อมพระบรรทม หรือทรงพระดำเนิน เป็นเสน่ห์ของบทเพลงที่ครูทัศนีย์ ขุนทอง ศิลปินแห่งชาติ ใช้เวลาตลอดสัปดาห์ต่อเพลงกับศิษย์ในชมรมดนตรีไทยโรงพยาบาลกลาง ที่ทั้งวงล้วนเป็นบุคลากรการแพทย์และพยาบาลประจำ เพื่อร่วมแสดงดนตรีไทย ในงานสืบสานสงกรานต์ประจำปี จัดยกย่องให้เกียรติผู้สูงวัยในความดูแลของโรงพยาบาล
การได้ร่วมงานกับศิษย์หลากหลายวัยในวง ตั้งแต่ 30 ต้นๆ ไปจนเกือบ 80 ปี เป็นความสุขและความภูมิใจในวัยหลังเกษียณ กว่า 10 ปีมานี้ครูทัศนีย์จึงสอนหลักการขับร้องเพลงไทยตามแบบแผนที่ได้รับถ่ายทอดจากครูผู้ใหญ่ เพื่อให้ศิษย์นำทักษะที่ได้ไปในกิจกรรมดนตรีบำบัดทุกวันศุกร์ หวังสืบทอดหลักดนตรีไทยและงานขับร้อง ที่นับวันจะมีผู้สนใจเรียนรู้ไม่มาก
"อยากมาสอนให้แพทย์พยาบาลเล่นดนตรีเผยแพร่ได้" ทัศนีย์ ขุนทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย-คีตศิลป์)
"เป็นโครงการดนตรีบำบัดที่เป็นดนตรีไทยไม่ค่อยมีคนทำแล้ว ได้ อ.มาช่วย ก็ทำให้คนที่มารอหมอไม่เครียด ได้ผ่อนคลาย" นพ.เล็ก ตันตาศนี ผู้ก่อตั้งชมรมดนตรีไทย รพ.กลาง
"ได้อาจารยมาสอนได้ทักษะความรู้การเอื้อนที่ถูกต้อง แล้วอาจารย์สอนเรื่องลมหลายใจ การออกเสียง" เสาวลักษณ์ เหมะปัทมะ พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ รพ.กลาง
เกือบ 60 ปีที่อุทิศชีวิตให้กับวงการคีตศิลป์ไทย เริ่มต้นในตำแหน่งศิลปินสำรองด้วยวัยเพียง 14 ปี และต้องนั่งพับเพียบตลอดเวลาที่ขับร้อง ส่งผลต่อกระดูกขาในระยะยาว หากครูยังไม่ท้อกับปัญหาสุขภาพ ทุกวันยังคงทำหน้าที่สอนศิษย์ที่สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ และวิทยาลัยนาฏศิลป์ กรมศิลปากร
"ยังสอนอยู่ค่ะ ไปหลายที่ ตอนนี้ลดบ้างเพราะ 74 แล้วงานเยอะ ทำให้คนดรีไทยพัฒนาเป็นที่นิยมมากขึ้น" ทัศนีย์ ขุนทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย-คีตศิลป์)
จะสอนต่อไปจนกว่าร่างกายจะไม่ไหว ไม่เพียงมอบวิชา แต่เมตตาที่ครูมีให้เสมอมา อยู่ในความจดจำของศิษย์ ครูทัศนีย์ ขุนทอง ได้ชื่อว่ารอบรู้หลักการคีตศิลป์ไทยทุกแขนง เป็นผู้พัฒนาร่างหลักสูตรรายวิชาคีตศิลป์ไทย และดุริยางคศิลป์ เป็นหนึ่งในแม่แบบสำคัญที่ยังคงทำงานที่รัก โดยไม่ปล่อยให้อายุเป็นอุปสรรคต่อการสร้างสรรค์ผลงาน