ศาลในสหรัฐฯ ตัดสินคดี
จำเลยในคดีนี้คือนายจอร์จ ซิมเมอร์แมน ซึ่งล่าสุดคณะลูกขุนที่ล้วนเป็นผู้หญิงทั้งหมดของเมืองไมอามี่ ในรัฐฟลอริด้าตัดสินว่า นายซิมเมอร์แมนไม่มีความผิด ตามข้อกล่าวหาฆ่าคนตายและให้ปล่อยจากการถูกควบคุมตัวโดยทันที ทั้งนี้ คำตัดสินไม่ได้ผิดจากคาดการณ์ก่อนหน้านี้
คดีนี้เกิดขึ้นเมื่อเดือนก.พ.2555 โดยระหว่างที่นายเทรยอน มาร์ติน เด็กชายผิวดำอายุ 17 ปีเดินฝ่าสายฝนกลับบ้านจากการออกไปซื้อเครื่องดื่มและขนมขบเคี้ยวที่ร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน ระหว่างนั้นนายซิมเมอร์แมน อาสาสมัครป้องกันชุมชนพบเข้าและโทรแจ้งตำรวจ 911 ว่ามีผู้ต้องสงสัย
ตำรวจที่รับแจ้งบอกว่าสายตรวจกำลังเดินทางไปและแนะนำนายซิมเมอร์แมนไม่ให้ติดตาม แต่คำให้การสู้คดีนายซิมเมอร์แมนอ้างว่าลงจากรถยนต์ไปเพื่อจะได้ระบุตำแหน่งสถานที่ให้ตำรวจ จากนั้นพยานในละแวกได้ยินเสียงร้อง โดยคณะลูกขุนให้เหตุผลว่า นายซิมเมอร์แมนมีอำนาจตามหลักกฎหมายของรัฐฟลอริด้าที่เรียกว่า "สแตนด์ ยัวร์ กราวน์" ซึ่งหมายความว่า ในยามที่หนึ่งผู้ใดรู้สึกว่ากำลังมีภยันตรายเกิดขึ้นกับตนเองไม่จำเป็นต้องถอยหรือหลบหนี แต่ในภาวะเช่นนั้นผู้นั้นสมควรจะสู้ถ้าคิดว่าสู้ได้ ดังนั้น การที่นายซิมเมอร์แมนยิงเด็กชายมาร์ตินเสียชีวิต จึงเป็นการทำไปตามสมควรแก่เหตุในเรื่องอำนาจการป้องกันตัว