แผนสร้างพิพิธภัณฑ์ฉลอง 100 ปี
100 ปีที่แล้วฮอลลีวูดเซ็นสัญญากับดาวตลกชาวอังกฤษผู้กลายเป็นหนึ่งในดาราที่โด่งดังที่สุดอย่าง ชาร์ลี แชปลิน ซึ่งตอนนี้บ้านพักแห่งสุดท้ายของเขาในสวิตเซอร์แลนด์ กำลังจะถูกเนรมิตให้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อจัดแสดงภาพชีวิตและการทำงานของตำนานวงการภาพยนตร์
ส้อมและขนมปัง ชาร์ลี แชปลิน ราชาตลกผู้ยิ่งใหญ่ สามารถสร้างฉากล้อเลียนการเต้นรำที่แสนขบขันใน The Gold Rush 1 ในผลงานคลาสสิกของเขา ซึ่งวันนี้รูปปั้นจำลองของเขากำลังจ้องมองส้อมขนาดยักษ์ซึ่งปักลงในทะเลสาบเจนีวาของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ คือสัญลักษณ์ให้นักท่องเที่ยวได้รู้ว่าคฤหาสน์ริมทะเลสาบนี้ เคยเป็นที่ซึ่งดาวตลกคนดังใช้เป็นที่พักพิงในช่วง 25 ปีสุดท้ายของชีวิต ซึ่งล่าสุดมีแผนการเปลี่ยนคฤหาสน์แห่งนี้ให้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ถ่ายทอดชีวิตและการทำงานของนักแสดงผู้ยิ่งใหญ่
แต่เดิม ชาร์ลี แชปลิน เติบโตในสลัมกรุงลอนดอน แต่การเลี้ยงชีพด้วยการแสดงในคณะละครเพลงตั้งแต่เด็ก กลายเป็นสิ่งขัดเกลาทักษะทางการแสดง จนเขามีโอกาสเดินทางไปเป็นนักแสดงในช่วงยุคทองหนังเงียบของสหรัฐฯ และกลายเป็นนักแสดงที่โด่งดังที่สุดของฮอลลีวูด แต่ในยุคสงครามเย็น แชปลินซึ่งมีแนวคิดสังคมนิยมกลายเป็นเป้าโจมตีของกลุ่มอนุรักษ์นิยม กระทั่งปี 1952 วีซาของเขาก็ถูกทางการสหรัฐเพิกถอน แชปลินจึงเลือกคฤหาสน์ Manoir du Ban บริเวณทะเลสาบเจนีวาเป็นที่พักอาศัยแห่งใหม่ ที่เขาได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับครบอครัวกระทั่งราชาหนังตลกจากโลกไปในวัย 88 ปีเมื่อปี 1977
เนื่องในโอกาสครบรอบ 1 ศตวรรษที่ ชาร์ลี แชปลิน ได้เซ็นสัญญาเล่นหนังในสหรัฐฯ ครั้งแรกเมื่อปี 1913 กลุ่มสถาบันการเงินที่ถือกรรมสิทธิ์ในคฤหาสน์ต่อจากทายาทของแชปลิน มีแผนการเปลี่ยนให้คฤหาสน์แห่งนี้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์สำหรับชาร์ลี แชปลินภายในอีก 2 ปีข้างหน้า ซึ่งผู้จัดเตรียมปรับปรุงสภาพภายในให้กลับเป็นเหมือนครั้งที่แชปลินเคยอาศัยอยู่ที่นี่ ทั้งการเตรียมนำเครื่องเรือนชุดเดิมที่แชปลินเคยใช้กลับมาติดตั้ง เช่นเดียวกับการจัดแสดงเปียโนหลังเดียวกับที่แชปลินเคยใช้ประพันธ์ดนตรีประกอบในผลงานภาพยนตร์ 2 เรื่องสุดท้ายของเขา
ลอร่า แชปลิน หลานสาวผู้ใช้อาชีพจิตรกร ถ่ายทอดผลงานอันยิ่งใหญ่ของชาร์ลี แชปลินด้วยการจัดแสดงภาพพิมพ์ที่ได้แรงบันดาลใจจากหนังอมตะของผู้เป็นปู่ ยอมรับว่าแผนการเปลี่ยนบ้านของชาร์ลี แชปลินให้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์น่าจะเป็นสิ่งที่ปู่ของเธอต้องการที่สุด เพราะสิ่งที่แชปลินหวาดกลัวในช่วงบั้นปลายชีวิตคือความกังวลว่าสาส์นที่เขาถ่ายทอดเอาไว้ในภาพยนตร์จะถูกลืมเลือน ซึ่งการสร้างพิพิธภัณฑ์จะทำให้แนวคิดอันแสนล้ำยุคที่อยู่ในหนังตลกที่เต็มไปด้วยการวิพากษ์สังคมอย่างร่วมสมัย ยังจะคงได้รับการส่งผ่านไปยังชนรุ่นหลังต่อไป
