ค้นหา
ทีวีออนไลน์
เว็บไซต์ในเครือ
เว็บไซต์บริการ

เผยตัวหญิงสาว “กาเบรียล แบลาติเยร์” ผู้ได้รับใบหูของ “แวน โกะห์”

Logo Thai PBS
เผยตัวหญิงสาว “กาเบรียล แบลาติเยร์” ผู้ได้รับใบหูของ “แวน โกะห์”
หากเอ่ยถึงชื่อ "แวน โกะห์" นอกจากผลงานศิลปะอันเป็นที่กล่าวขาน หลายคนอาจคุ้นเคยกับคำบอกเล่าที่นักศิลปะดังตัดใบหูของตัวเองมอบให้กับหญิงสาว ข้อสงสัยผ่านมานานนับร้อยปี วันนี้เพิ่งมีการเปิดเผยหลักฐานยืนยันว่าหญิงสาวดังกล่าวมีตัวตนจริง ซึ่งเป็นลูกชาวนาวัย 18 ปี

วันนี้ (22 ก.ค. 2559) สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า ตำนานเรื่องการตัดใบหูของ วินเซนต์ แวน โกะห์ พูดตกทอดกันมาหลายแบบ เขาตัดหูให้กับภรรยา บ้างก็ว่าเพื่อนศิลปินดัง พอลโกแกง เป็นคนพลั้งมือหลังจากมีปากเสียงกัน และหูที่ตัดออกไปนั้นมีแค่ขอบใบหูด้วยซ้ำ

แต่ล่าสุดมีการเผยหลักฐานใหม่โดยหนังสือพิมพ์ The Art Newspaper ว่าผู้ที่ได้รับใบหูเต็มๆ ไม่ใช่แค่ขอบหูของ แวน โกะห์ คือหญิงสาววัย 18 ปี ที่มีชื่อว่า กาเบรียล แบลาติเยร์ (Gabrielle Berlatier) ซึ่งเป็นลูกสาวชาวนาคนหนึ่ง

การสืบค้นทางประวัติศาสตร์พบว่า เธอมีตัวตนจริงในเอกสารของสถานพยาบาลในกรุงปารีส จากการที่เธอเข้ารักษาตัวรับวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้าเพราะถูกสุนัขกัด แต่ด้วยค่ารักษาราคาแพงมาก จึงทำให้เธอต้องรับงานทำความสะอาดสถานบริการทางเพศ และอาจรับงานแม่บ้านในร้านอาหารที่ แวน โกะห์ เคยพำนักอยู่หลายเดือนด้วย

การระบุตัวกาเบรียล นับเป็นการเปิดเผยตัวตนผู้รับใบหูของ แวน โกะห์ เป็นครั้งแรก หลังผ่านไปเกือบ 130 ปี และถือเป็นหลักฐานตั้งต้นให้สืบค้นเรื่องราวของศิลปินผู้นี้ต่อไป ทั้งในด้านชีวิตส่วนตัวและสภาพจิตใจ ซึ่งมีผลต่อการศึกษาผลงานศิลปะอันโด่งดังหลายต่อหลายชิ้นของเขา

ชื่อของกาเบรียลเคยปรากฏมาก่อนแล้วในบทความปี 1936 ที่อ้างถึงคำของตำรวจในเหตุการณ์ที่ แวน โกะห์ ตัดใบหูตัวเอง แต่พูดถึงในชื่อของราเชล (Rachel) ซึ่งสมมติฐานว่าอาจเป็นชื่อเล่นของเธอ

ทว่า ยังไม่มีคำอธิบายเพิ่มเติมว่าเธอกับ แวน โกะห์ มีความสัมพันธ์กันอย่างไร หรือเธอได้ทำอย่างไรกับของขวัญจาก แวน โกะห์ ชิ้นนี้

เบอร์นาเด็ต เมอร์ฟี (Bernadette Murphy) ผู้เขียนหนังสือ Van Gogh's Ear: The True Story ผู้เริ่มเผยแพร่เรื่องนี้ กล่าวว่า

เธอได้ให้สัญญากับทายาทของกาเบรียลเอาไว้ว่า ให้เก็บชื่อสกุลเป็นความลับ จนกระทั่งได้รับอนุญาตให้เปิดเผยได้เมื่อไม่นานมานี้

แวน โกะห์ ตัดหูของตัวเองในปี 1888 และยิงตัวตายในสองปีต่อมา ปัจจุบันก็ยังถกเถียงกันอยู่ว่า แวน โกะห์ มีอาการป่วยทางจิตหรือไม่ เพราะภาพชื่อดังอย่าง Starry Night มีการวางตำแหน่งหมู่ดาวอย่างเป็นระบบระเบียบ อ้างอิงกับข้อเท็จจริง ชนิดที่ว่าผู้มีสติฟั่นเฟือนไม่น่าทำเช่นนี้ได้

 

 

ข่าวที่เกี่ยวข้อง