จะไปคาดหวังอะไรกับรัฐบาล หรือ ข้าราชการ ที่ตั้งใจจะช่วยคนจนจริงๆให้มีบ้านอยู่ พวกเรามันคนจน ที่ไม่ได้เป็นเเม้กระทั้งเป็นคนรากหญ้า เเต่พวกเราเป็นคนใต้หญ้าเลยด้วยซ้ำ ใครหน้าไหนจะมามอง จะจริงใจที่จะช่วย
คำพูดที่กลั่นมาจากความอัดอั้นของนางวิยะดา จุ้ยทิม ชาว อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส ที่ยอมให้เจ้าหน้าที่ดำเนินคดีหากจะจับกุมฐานบุกรุก หลังเธอเเละครอบครัวรวม 9 ชีวิต ที่มีอาชีพเก็บขยะขาย จำใจมาอยู่ในบ้านเอื้ออาทรร้างกลางเมือง สุไหงโก-ลก ที่เธอเคยจ่ายเงินจองไว้ 500 บาท เเต่ปัจจุบันหมู่บ้านเอื้ออาทรเเห่งนี้กลายเป็นเมืองร้าง
บ้านในโครงการบ้านเอื้ออาทร กว่า 200 หลัง บนเนื้อที่ประมาณ 25 ไร่ กลายสภาพเป็นบ้านร้างที่มีวัชพืชขึ้นจนเต็มพื้นที่เเละเสื่อมโทรมอย่างหนัก เเม้ว่าบ้านทั้งหมดจะต้องก่อสร้างให้เเล้วเสร็จตั้งแต่กลางเดือน เม.ย.2552 เพื่อส่งมอบให้ผู้มีรายได้น้อยกว่า 2,000 คน ที่ได้จ่ายเงินจองล่วงหน้าเเต่กลับต้องผิดหวัง หลังสำนักงานการเคหะชุมชน จ.นราธิวาส เเจ้งว่าผู้รับเหมาทิ้งงานทำให้โครงการต้องปิดตัวลง ส่งผลให้พื้นที่บ้านเอื้ออาทรทั้งหมด กลายสภาพเป็นชุมชนร้างใจกลางเมืองสุไหงโก-ลก
ด้านนางสุชาดา พันธ์นรา นายกเทศมนตรีเมืองสุไหงโก-ลก กล่าวว่า ทางเทศบาลได้พยายามขอเข้าใช้พื้นที่ของการเคหะผ่านทาง จ.นราธิวาส เเละศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.) เพื่อพัฒนาเป็นศูนย์กลางการค้าชายเเดน หรือ แลนด์มาร์คใหม่ เเต่ก็ติดขัดเรื่องระเบียบหลายอย่าง
อย่างไรก็ตามหลังเสร็จสิ้นคดีความทีทางการเคหะได้ฟ้องร้องผู้รับเหมาทางการเคหะได้ขอให้ทางเทศบาลทำประชาพิจารณ์ จากคนยากจนเกือบ 2,000 คนที่ได้รับผลกระทบ พบว่าได้มีการเสนอ 2 แนวทาง คือ คือให้มีการก่อสร้างบ้านต่อเเต่ปรับรูปแบบบ้านด้านล่างให้สามารถใช้เป็นพื้นที่ค้าขายได้ หรือให้ท้องถิ่นเข้ามาพัฒนาเป็นเเลนด์มาร์คส่งเสริมการท่องเที่ยว เเละการค้าแต่ทั้ง 2 แนวทาง ก็ยังไม่มีความชัดเจนในทางปฎิบัติ