"สุนิษา พุทธสุข" หรือ "หญิง" ชาวนครศรีธรรมราช ระยะเวลาเกือบ 10 ปีที่เธอเลือกมาใช้ชีวิตในกรุงเทพ หญิงไม่เคยมีบ้านเป็นของตัวเอง เธอมีเพียงศาลาที่พัก ป้ายรถเมล์ ซอกอาคาร เป็นที่ซุกหัวนอน กระทั่งเธอได้พบกับ "ขุน" ทั้งสองพยายามสร้างชีวิตใหม่ โดยเข้าร่วมโครงการห้องเช่าคนละครึ่ง พร้อมช่วยกันหารายได้หล่อเลี้ยงชีวิต มากไปกว่านั้น คือการไม่หวนถอยหลังใช้ชีวิตแบบสิ้นไร้อย่างในอดีตอีกต่อไป