เป็นห่วง! แม่ช้างป่าบาดเจ็บ-ลูกเฝ้าไม่ยอมห่างป้อนกล้วยให้ที่ปาก

กรณีพบแม่ช้างป่าป่วย บริเวณสวนยางม.9 ต.พวา​ อ.แก่งหางแมว​ จ.จันทบุรี ซึ่งพบมีลูกช้างวนเวียนใกล้ๆและไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ จนสัตวแพทย์ต้องยิงยาซึม เพื่อให้ลูกช้างนิ่งและเข้าดูแลแม่ช้างป่า

วันนี้ (1 มี.ค.2564) สัตวแพทย์หญิงณฐนน ปานเพ็ชร​ นายสัตวแพทย์ปฏิบัติการ สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 2 (ศรีราชา)​​ กล่าวว่า เมื่อวานนี้ (28 ก.พ.) ทีมสัตวแพทย์ พร้อมเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างฤๅไน เจ้าหน้าที่ไฟป่าเขาสิบห้าชั้น ฝ่ายปกครอง ผู้นำชุมชนในพื้นที่ อาสาสมัครพิทักษ์ช้างป่า กลุ่มอนุรักษ์ช่วยเหลือสัตว์ป่า เข้าถึงตัวช้างป่าตัวเมีย อายุประมาณ 20 ปี ที่ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ พบว่ามีอาหารอ่อนเพลียและผอมมาก ส่วนลูกช้างป่า สูงประมาณ 1.5 เมตรอายุประมาณ 2-3 ปี เฝ้าอย่างใกล้ชิด และวิ่งไล่ขับคณะเจ้าหน้าที่ 

ต่อมาทีมสัตวแพทย์ สัตวบาล ต้องวางยาซึมลูกช้างป่า เพื่อแยกออกจากช้างป่าป่วย และต้องทำคอกเพื่อให้ฝูงช้างป่ามารับแต่ไม่สำเร็จ เนื่องจากลูกช้างป่าได้พังคอกออกไป และจากการติดตามลูกช้างป่า พบว่าป่าเดินทางไปยังแปลงปลูกป่าบ่อมะเดื่อ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาอ่างอ่างฤๅไน เพื่อรอเข้าฝูงช้างป่าต่อไป

ภาพ:กลุ่มอนุรักษ์ช่วยเหลือสัตว์ป่า

ภาพ:กลุ่มอนุรักษ์ช่วยเหลือสัตว์ป่า

ประเมินอาการแม่ช้าง-หาอุปกรณ์ช่วยพยุงตัว

สำหรับการรักษาช้างป่าป่วย แบบพยุงอาการ สัตวแพทย์ได้ให้สารน้ำเข้าหลอดเลือดดำ เข้าใต้ผิวหนัง และทำการให้ยารักษา สารละลายกลูโคส พร้อมทั้งวิตามินบำรุง​ เจาะเก็บเลือดช้างป่าป่วย และลูกช้างป่าเพื่อส่งตรวจทางห้องปฏิบัติการ​ โดยใช้รถแบคโฮตักดินไว้พยุงรอบลำตัว และดันตัวช้างป่าเพื่อให้ช้างป่าลุกขึ้นโดยมีรถแบคโฮช่วยพยุง แต่ช้างป่ายังไม่มีแรงลุกขึ้น

ทีมสัตวแพทย์ สัตวบาล และคณะเจ้าหน้าที่ทำการเฝ้าดูแลช้างป่าป่วยตัวดังกล่าวตลอดทั้งคืน และวันนี้ วันนี้ หากช้างป่าป่วยยังไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ จะพิจารณาใช้อุปกรณ์ช่วยพยุงตัวช้างแบบเหล็กถอดประกอบ ซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จากโรงพยาบาลสัตว์เนินพลับหวานพัทยา

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า กลุ่มอนุรักษ์ช่วยเหลือสัตว์ป่า ได้นำคลิปภาพความประทับใจและสะเทือนใจของลูกช้างที่เฝ้าแม่ช้างที่ล้มนอนไม่ห่าง  โดยระบุว่า เก็บตกเมื่อบ่ายก่อนคุณหมอจะมาถึง เจ้าตัวน้อยพยามยามที่จะป้อนกล้วยให้แม่ ที่ไม่สามารถทรงกายขึ้นมาได้ เป็นภาพที่บีบหัวใจผู้ได้พบเห็นยิ่งนัก ลองเปิดเสียงฟังนะครับ..น้ำตาไหล