"ต้นโพธิ์" ไม่ใช่เพียงต้นไม้ธรรมดา แต่เป็นสัญลักษณ์ของความศักดิ์สิทธิ์ ความรู้แจ้งในพุทธศาสนาและวัฒนธรรมไทย ขณะเดียวกันการอนุรักษ์ต้นโพธิ์กลับเผชิญกับปัญหาและความท้าทายหลายประการในสังคมปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเมืองและการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของคน
3 เส้นทางการเติบโตของเด็ก 3 คน จาก 3 ครอบครัว ที่สนใจในห้องเรียนธรรมชาติ สุดารัตน์ นักศึกษาผู้พัฒนาชุมชนผ่านการปลูกโกโก้ที่บ้านเกิด ธันวา คนหนุ่มผู้หันหลังให้ห้องเรียนมุ่งสู่ท้องทะเล ต่อยอดจากชาวประมงสู่นักขายและกลายเป็นนักสื่อสารด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อประมงอย่างยั่งยืน ปีย์ เด็กนอกที่เลือกดำดิ่งสูงทะเลลึกเพื่อเก็บเอาขยะมาสร้างมูลค่าเพิ่ม Upcycling และการเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบายของประเทศ
ชุมชนพวกแต้ม ชุมชมที่ยังคงอนุรักษ์การทำคัวตองศิลปะของชาวล้านนา ที่ชาวบ้านในชุมชนสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น สล่านิวัติ เขียวมั่น ผู้สืบสานการทำคัวตองพุทธศิลป์ที่ยังคงถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับคนในชุมชน และแม่ครูสมจิตร อินทะยะ ช่างคัวตองหัตถศิลป์ ซึ่งสืบทอดการทำเล็บฟ้อน ดอกไม้ไหวแบบล้านนามาจากบรรพบุรุษ
การศึกษาพฤติกรรมสัตว์หลายชนิดเต็มไปด้วยอุปสรรค ทั้งพบตัวได้ยาก มีอันตราย การติดยังรบกวนธรรมชาติ แต่ถึงตอนนี้ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีให้ตัวช่วยแก่ทั้งนักวิจัย เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าและช่างภาพสารคดี นั่นคือ “กล้องดักถ่าย” ที่เป็นเสมือนอาวุธลับสำคัญที่ช่วยให้มนุษย์รบกวนสัตว์ป่าน้อยลง แต่สามารถเรียนรู้และเข้าใจเพื่อการอนุรักษ์ได้มากขึ้น
